پرش به محتوا

در آگوست ۲۰۲۰، کارولین به والدینش گفت که دستش درد می‌کند. در نهایت او دیگر از آن استفاده نکرد.

شاینا، مادر کارولین، می‌گوید: «وقتی او را به اورژانس، و سپس به جراح ارتوپد بردیم، حدس زدیم که ممکن است شکستگی باشد. ما رنگ‌های قالب‌گیری شده را انتخاب می‌کردیم و از او می‌پرسیدیم که صورتی دوست دارد یا بنفش.»

سپس پزشکان بیمارستان کودکان ولی، نزدیک خانه خانواده در کلوویس، خبر را اعلام کردند: یک تومور وجود دارد و به شدت به استخوان کارولین حمله می‌کند. خانواده از خود می‌پرسیدند که چگونه می‌توانند بازوی او را نجات دهند.

شاینا می‌گوید: «ما با پزشکان سراسر کشور تماس گرفتیم. به ما گفته شد که بهترین گزینه برای کارولین، عمل جراحی در بیمارستان کودکان لوسیل پاکارد استنفورد است که تنها سه ساعت با خانه ما فاصله دارد. دکتر آودیان با گریه من در تماس‌های زوم و پرسیدن تمام سوالات توسط همسرم کنار آمد. دکتر اسپانت بسیار فعال و بسیار حمایتگر بود. او در ارائه نظر دوم کاملاً مؤثر بود.»

دکتر رافی آودیان، متخصص ارتوپد، و دکتر شری اسپانت، متخصص سرطان، اغلب از نزدیک با تیم بیمارستان کودکان ولی همکاری می‌کنند و با تشخیص استئوسارکوم، نوعی سرطان استخوان که به ندرت در کودکان همسن کارولین یافت می‌شود، موافق بودند.

این طرح حاصل همکاری بین دو بیمارستان بود، به این صورت که شیمی‌درمانی در بیمارستان کودکان ولی و جراحی در بیمارستان کودکان پکارد برای برداشتن تومور و نجات بازوی کارولین انجام می‌شد. بازوی او یک پروتز قابل انبساط داشت - نه به طور کامل رشد می‌کرد و نه قابلیت حرکت کامل داشت.

کارولین بهترین دوستش، یک توله سگ عروسکی، را در تمام مراحل همراه خود داشت. اما قبل از عمل، وقتی اسم سوزن به میان می‌آمد، کارولین تسلی‌ناپذیر می‌شد. وقت آن رسیده بود که یک سگ واقعی کنترل اوضاع را به دست بگیرد!

شاینا به یاد می‌آورد: «دوناتلا، سگ مرکز جراحی کودکان پاکارد، آمد و او را کاملاً آرام کرد، زمانی که هیچ کس دیگری نمی‌توانست. او صبح را نجات داد.» خانواده‌اش از حمایت‌های بیشتر سپاسگزار بودند. بدون کمک‌های خیرینی مثل شما، ملاقات با دوناتلا امکان‌پذیر نبود.

خانواده کارولین روی یک روز تمرکز داشتند. وقتی احساس می‌کردند تحمل همه چیز برایشان سخت شده، جامعه ما از آنها حمایت می‌کرد.

شاینا می‌گوید: «برای اینکه بتوانیم در مواقع نیاز به دیگران کمک کنیم، چه از نظر مالی و چه از نظر عاطفی، هر چیز کوچکی مهم است. من که این شرایط را تجربه کرده‌ام، واقعاً می‌توانم تأثیر آن را حس کنم. هر دلاری که به بیمارستان اهدا می‌شود، در زندگی بیماران تأثیر می‌گذارد. همه چیز از متخصصان زندگی کودکان گرفته تا تخت‌های راحت برای والدین. ما برای همیشه سپاسگزار خواهیم بود.»

عمل جراحی کارولین موفقیت‌آمیز بود و حالا او آینده‌ای درخشان و پر از رقص و حتی بازی در ورزش مورد علاقه‌اش، تنیس، دارد!

از شما به خاطر اسکمپر کردن برای بیمارانی مثل کارولین متشکرم. شما تغییر ایجاد می‌کنید!