2010 թվականի ապրիլին Մեյսոնը, ընդամենը 7 շաբաթական հասակում, շտապ տեղափոխվեց Սթենֆորդի Լուսիլ Պակարդ մանկական հիվանդանոցի նորածնային վերակենդանացման բաժանմունք (NICU): Նա ծնվել էր կյանքին սպառնացող հազվագյուտ լյարդի հիվանդությամբ, որը կոչվում է լեղուղիների ատրեզիա, ինչը նշանակում է, որ Մեյսոնի լյարդը կուտակում էր լեղի՝ այն լեղապարկի մեջ դուրս մղելու փոխարեն: Մեյսոնի ընտանիքը սարսափում էր, որ կկորցնեն նրան:
«Ես շփոթված էի», - հիշում է ՄերիՋունը՝ Մեյսոնի մայրը, - «Ես պատկերացում անգամ չունեի, թե ինչ էր մեզ սպասելու նորածինների վերակենդանացման բաժանմունքում, և պատկերացում անգամ չունեի, թե ինչ ճանապարհորդության էինք պատրաստվում սկսել»։
Բարեբախտաբար, բժիշկները, որոնց նա հանդիպեց Մեյսոնի խնամքի ընթացքում, հանգստացրին նրա միտքը և անհապաղ գործեցին՝ Մեյսոնի կյանքը փրկելու համար:
Դորսի Բասը, բժշկական գիտությունների դոկտոր, և Մատիաս Բրուզոնին, բժշկական գիտությունների դոկտոր, FACS, հայտնաբերեցին, որ փոքրիկ Մեյսոնի լյարդը անբավարար է աշխատում, և նրան անհրաժեշտ էր մասնագիտացված վիրաբուժական միջամտություն՝ հայտնի որպես Կասայի միջամտություն՝ լեղիքը լյարդից դուրս բերելու և բարակ աղիքներ ուղղորդելու համար: Դա Մեյսոնի գոյատևման լավագույն հնարավորությունն էր:
Բժիշկների վստահությունը ՄերիՋունին վստահեցրեց, որ իր փոքրիկ տղան լավ կլինի։ «Մեր ամենամռայլ օրերին,- ասում է ՄերիՋունը,- նրանք այնտեղ էին մեզ բարձրացնելու համար»։ Պակարդի մանկական հիվանդանոցում Մեյսոնի ստացած փորձը և խնամքը ապահովեցին վիրահատության հաջողությունը. Մեյսոնի լյարդի ֆունկցիան վերականգնվեց։
10 տարի անց
Մեյսոնը ակտիվ չորրորդ դասարանի աշակերտ է, ով սիրում է սպորտով զբաղվել, և մեծանալիս նա ձգտում է դառնալ ինժեներ:
«Նա ոսկե սիրտ ունի և լի է անսպառ էներգիայով», - ուրախությամբ ասում է ՄերիՋունը։
Մեյսոնը շարունակում է խնամք ստանալ «Փաքարդ» մանկական հիվանդանոցում: Նա դեղորայք է ընդունում և պարբերաբար այցելություններ է ունենում՝ ստուգելու համար, որ իր լյարդը նորմալ է գործում: Ավելի առողջ և երջանիկ կյանքով ապրելու նրա կարողությունը պայմանավորված է բժիշկներ Բասի և Բրուզոնիի և նրանց թիմերի կողմից տրամադրված կյանքեր փրկող խնամքով:
«Նրանք միշտ առանձնահատուկ տեղ կզբաղեցնեն մեր սրտերում», - ասում է ՄերիՋունը, - «Ես շնորհակալ կլինեմ նրանց նրանց արածի համար մինչև օրերի վերջը»։
