کودکان دارای نیازهای ویژه مراقبتهای بهداشتی و مراقبتهای مدیریتشده: رویکردهایی از سه ایالت
برای خانوادههای کودکانی که نیازهای مراقبتهای بهداشتی ویژه دارند، وابستگی به سازمانهای مراقبت مدیریتشده، وضعیتی نگرانکننده است، بهویژه زمانی که فرزندانشان به خدمات گرانقیمت و/یا غیرمعمول نیاز دارند. خانوادهها نگرانند که این طرحهای بهداشتی که با بودجهای ثابت برای خدمات آینده کار میکنند، دسترسی به آنچه والدین به عنوان مراقبت مناسب میبینند را محدود کنند تا هزینهها را کنترل کرده و سود را به حداکثر برسانند.
خوشبختانه، تحقیقات تا حدودی اطمینان میدهند که این ترسها بهطورکلی بیاساس هستند. راهحل استاندارد برای این معضل، اتخاذ معیارهای کیفی برای اطمینان از دریافت مراقبتهای مورد نیاز بیماران بوده است. متأسفانه، معیارهای معمول به اندازه کافی به نیازهای ویژه کودکان مبتلا به مشکلات مزمن یا پیچیده حساس نیستند تا این اطمینان را فراهم کنند و کیفیت متغیر در بین سازمانهای مراقبت مدیریتشده، نیاز به رویکردهای جدید و بهتر را بیشتر مورد تأکید قرار میدهد.
یک مطالعه جدید توسط آکادمی ملی سیاستهای سلامت ایالتی، با حمایت بنیاد سلامت کودکان لوسیل پاکارد، رویکردهای اتخاذ شده توسط سه ایالت، از جمله کالیفرنیا، را برای اطمینان از اینکه کودکان دارای نیازهای مراقبتهای بهداشتی ویژه برای سازمان مراقبت مدیریتشده خود شناخته شده و نیازهای آنها ارزیابی میشود تا مراقبتهای مناسب برنامهریزی و ارائه شود، بررسی میکند. نویسندگان این مطالعه، با تمرکز بر برنامههای مدیکید، سه توصیه ارائه میدهند:
- شناسایی CSHCN به عنوان یک زیرگروه خاص در قراردادهای مراقبتهای مدیریتشده
- نظارت بر کیفیت را متناسب با نیازهای ویژه کودکان مبتلا به بیماری مزمن تنظیم کنید
- ایجاد مشارکتهای فعال و مشارکتی بین پرداختکننده، مدیکید و سازمانهای مراقبتهای مدیریتشده
بنیاد به این پیشنهادات دو مورد دیگر اضافه میکند. اول، ارجاع و پایبندی به استانداردهای ملی برای سیستمهای مراقبت از کودکان دارای نیازهای ویژه. انجمن برنامههای سلامت مادران و کودکان به زودی چنین استانداردهایی را منتشر خواهد کرد. دوم، نظارت بر پایبندی به استانداردها و استفاده از اطلاعات حاصل برای بهبود مراقبتهای ارائه شده.
