فراخوان برای اقدام: بهبود سلامت روان و رفتار کودکان کالیفرنیا
بیماری روانی به طور فزایندهای در بین کودکان کالیفرنیا شایع است، با این حال این ایالت فاقد یک سیستم مراقبتی منسجم است. در سال ۲۰۱۸، انجمن بیمارستان کودکان کالیفرنیا (CCHA) یک کارگروه برای بحث در مورد این بحران نوظهور تشکیل داد و اکنون گزارشی را منتشر کرده است که توصیههایی برای اقدام ارائه میدهد. رئیس و مدیرعامل CCHA، آن-لوئیز کوهنز، در مورد ... بحث میکند. گزارش و چه کارهایی باید انجام شود.
س: چرا انجمن بیمارستان کودکان در این برهه زمانی تصمیم گرفت بر سلامت روان و رفتار تمرکز کند؟
ما هر روز بیشتر از بیمارستانهایمان میشنیدیم که شاهد افزایش واقعی کودکان و نوجوانان در بحران در بخشهای اورژانس خود هستند. آنها بسیار نگران بودند که بسیاری از این کودکان که دچار پریشانی روانی بودند، قبل از مراجعه به اورژانس، هرگز هیچ گونه خدمات رفتاری یا سلامت روان دریافت نکرده بودند.
ما احساس کردیم که باید سعی کنیم این موضوع را بهتر درک کنیم، با نگاهی جامع و متفکرانه به آن بپردازیم و توصیههایی برای مقابله با این بحران ارائه دهیم. اگر کودکان بتوانند خدمات متناسب با فرهنگ خود را در جوامع خود دریافت کنند، دیگر به اورژانسها که گرانترین مکانها برای درمان و ناراحتکنندهترین مکان برای کودک و خانواده هستند، مراجعه نخواهند کرد.
س: میتوانید توضیح دهید که چرا تعداد کودکانی که به خدمات سلامت روان نیاز دارند در سالهای اخیر تا این حد افزایش یافته است؟
گروه کاری ما از پزشکان، عوامل احتمالی متعددی را شناسایی کردند، از جمله شناخت و تشخیص بهتر اختلالات سلامت روان؛ تأثیرات منفی بالقوه رسانههای اجتماعی بر برخی از کودکان؛ سوءمصرف مواد در نوجوانان دارای مشکلات سلامت روان؛ و افزایش فشارهای اجتماعی و اقتصادی بر خانوادهها.
ما همچنین منابع سلامت روان را از دست میدهیم. تختهای بستری روانپزشکی کافی نداریم و پوشش خدمات سلامت روان به طور مساوی در دسترس نیست. یکی از پزشکان گفت که اکنون جامعه ما در حال وقوع یک طوفان تمام عیار است و فرزندان ما هزینه آن را میپردازند.
س: مخاطبان ما به طور خاص به کودکانی که بیماریهای مزمن و پیچیده دارند علاقهمند هستند. میتوانید در مورد یافتهها در این زمینه و آنچه که به آن امیدوار هستید، توضیح دهید؟
ما از طریق صحبت با مدیران بیمارستانها به صورت روایی میدانیم که کودکانی که همزمان مشکلات سلامت روان و بیماریهای مزمن جسمی دارند، در تلاش برای دسترسی به خدمات با موانع خاصی روبرو هستند، از جمله دو مورد که کودکی بیش از یک سال در بیمارستان بستری بود زیرا هیچ جای مناسبی برای او پیدا نشد. این کاملاً غیرقابل قبول است.
یک شکاف واقعی در برنامه خدمات کودکان کالیفرنیا (CCS) وجود دارد، که خدمات سلامت روان/رفتاری بسیار کمی را پوشش میدهد، حتی با اینکه کودکان تحت پوشش CCS با شرایط پیچیده بیشتر احتمال دارد با بیماریهای همراه مانند افسردگی و اضطراب مواجه شوند. کمک باید از طریق Medi-Cal در دسترس باشد، اما این برنامه واقعاً کمبودهایی دارد. برنامه غربالگری، تشخیص و درمان زودهنگام و دورهای (EPSDT) ایجاب میکند درمان، بنابراین هر کودکی که در CCS با نیازهای سلامت روان زندگی میکند باید بتواند به این خدمات دسترسی داشته باشد. واضح است که این اتفاق نمیافتد. وزارت خدمات مراقبتهای بهداشتی گزارش میدهد که در سال مالی ایالتی 2016-17، کمتر از 5 درصد از جوانانی که در Medi-Cal ثبتنام کردهاند، یک سرویس سلامت روان دریافت کردهاند. دریافت مراقبتهای سلامت روان برای هر کسی دشوار است، اما بودن در CCS فقط لایه دیگری از پیچیدگی را اضافه میکند.
چالش دیگر این است که در کالیفرنیا، خدمات سلامت روان از بخش سلامت جسمی جدا هستند، بنابراین طرحهای سلامت روان شهرستانی مسئول درمان تشخیصهای رایج مانند ADHD و افسردگی هستند. کاغذبازیهای سنگین و بیمعنی شهرستانی، یافتن وقت برای ارائه درمان را برای پزشکان دشوار میکند. این یک ساختار بیمعنی است که باید به آن رسیدگی شود.
«اولویت CCHA در سال جاری تلاش برای بهبود نیروی کار سلامت روان/رفتاری کودکان است. تخمین زده میشود که کالیفرنیا تنها یک سوم روانپزشکان مورد نیاز ما را دارد و نیمی از آنها بالای ۶۰ سال سن دارند. بنابراین، حتی برای کودکانی که بیمه خصوصی دارند، کمبود جدی وجود دارد.»
س: تمرکز شما روی کالیفرنیا است، اما بدیهی است که این موضوع در ایالتهای دیگر نیز وجود دارد. آیا فکر میکنید توصیههای این مقاله به طور کلی در جاهای دیگر نیز قابل اجرا است؟
من فکر میکنم برخی از توصیههای ما، مانند توصیههای مربوط به اجرای برابری سلامت روان، یک مسئله ملی هستند. نیاز به مداخله زودهنگام برای کودکان و نوجوانان نیز جهانی است. در سراسر کشور، بحرانی برای کودکان وجود دارد. تلاش برای کمک به ایجاد تابآوری در کودکان و کمک به حمایت از خانوادهها، سرمایهگذاری خوبی برای آینده ما، چه در کالیفرنیا و چه در سطح ملی، خواهد بود. همین امر در مورد توصیههای ما در مورد حمایت از ارائه دهندگان مراقبتهای اولیه برای مدیریت بیماران در مطب جامعه آنها نیز صادق است تا کودکان مجبور نباشند مدت زیادی برای درمان روانپزشکی منتظر بمانند. ما میدانیم که این مدلی است که جواب میدهد.
س: بدیهی است که موانع زیادی برای ارائه مراقبت وجود دارد و شما چندین توصیه ارائه دادهاید. چه کسی باید رهبری این مسئولیت را بر عهده بگیرد؟
من فکر میکنم ایالت باید رهبری آن را بر عهده بگیرد. فرماندار نیوسام اعلام کرده است که میخواهد رهبری کند و ما از افرادی که او در پستهای کلیدی منصوب کرده بسیار دلگرم هستیم. این یک مشکل واقعاً پیچیده است که به راحتی یا به سرعت حل نخواهد شد و بدون ایالت نمیتوان آن را انجام داد. ما به بودجه اضافی نیاز خواهیم داشت و ایالت باید استانداردسازی را در بین شهرستانها در نحوه برخورد و درمان سلامت روان کودکان تشویق و ترغیب کند. EPSDT باید اجرا شود و ایالت همچنین قدرت اجرای برنامههای بهداشتی خصوصی را دارد. همه ما باید به ایالت کمک کنیم تا موفق شود.
همچنین میتوان کارهای زیادی در سطح محلی، جایی که خدمات سلامت روان ارائه میشود، انجام داد. ممکن است فرصتهایی برای همکاری شهرستانها وجود داشته باشد، به خصوص در مناطق روستایی که شکافهای بزرگی در خدمات مبتنی بر جامعه وجود دارد.
س: چقدر به ایجاد یک سیستم بهتر خوشبین هستید؟
فکر میکنم میتوانیم تغییر ایجاد کنیم، هرچند نه یک شبه. اولویت CCHA امسال تلاش برای بهبود نیروی کار سلامت روان/رفتاری برای کودکان است. تخمین زده میشود که کالیفرنیا تنها یک سوم روانپزشکان مورد نیاز ما را دارد و نیمی از آنها بالای ۶۰ سال سن دارند. بنابراین، حتی برای کودکانی که بیمه خصوصی دارند، کمبود جدی وجود دارد. کارهای واضحی وجود دارد که میتوانیم انجام دهیم که بلافاصله بر دسترسی به مراقبت تأثیر میگذارد، مانند کاهش کاغذبازیهای سنگین تا پزشکان بتوانند زمان بیشتری را با کودکان بگذرانند. ما همچنین امیدواریم که ایالت یک ابزار ارزیابی استاندارد برای شهرستانها ایجاد کند، که احتمالاً سختتر از آن چیزی است که به نظر میرسد، اما قابل انجام است. ما به دنبال بودجه در بودجه ایالت برای آموزش بیشتر روانپزشکان و نیروی کار روانپزشکی به طور کلی خواهیم بود. ما فکر میکنیم مشاوره از راه دور حمایتی برای پزشکان مراقبتهای اولیه، کودکان را قادر میسازد تا در جوامع خود خدمت کنند. این انجمن در ابتدا روی این مسائل کار خواهد کرد. سایر اهداف مهم این است که ایالت قوانین موجود را اجرا کند و از برنامههای مداخله زودهنگام، مانند Help Me Grow - که به ارائه پشتیبانی برای خانوادههای کودکان خردسال کمک میکند - که موفقیتآمیز بودهاند، حمایت کند.
س: خانوادهها و ارائهدهندگان خدمات درمانی چه کارهایی میتوانند به صورت جداگانه برای تقویت بهبود خدمات سلامت روان انجام دهند؟
خیلی خوب میشد اگر خانوادهها و سازمانها واقعاً میتوانستند برای قانونگذاران و رهبران توضیح دهند که سرمایهگذاری روی کودکان چقدر مهم است. اینجاست که نتیجه بلندمدت آن را خواهیم دید. ما از این واقعیت غافل میشویم که اگر این سرمایهگذاریهای اولیه را روی کودکان انجام ندهیم، در درازمدت تاوان آن را خواهیم داد. اگر به عنوان یک جامعه میخواهیم بزرگسالان سالمی داشته باشیم، به کودکان و خانوادههای سالم نیاز داریم. باید به رهبران یادآوری کنیم که در بحثهای مربوط به سلامت روان/رفتاری، کودکان را نادیده نگیرند.
س: نکته دیگری هم هست که بخواهید به آن اشاره کنید؟
خبر خوب این است که ما اکنون از مسائل مربوط به سلامت روان کودکان آگاهتر هستیم. وظیفه ما این است که آنچه را که میدانیم به کار گیریم و از آن اطلاعات برای کاهش انگ پیرامون درمان سلامت روان استفاده کنیم تا درخواست خدمات برای خانوادهها آسانتر شود و زیرساختهایی ایجاد کنیم تا کودکان بتوانند این خدمات را دریافت کنند. گزارش ما تعدادی از کاستیها را در سیستم کالیفرنیا شناسایی میکند. من خوشبین هستم زیرا اکنون تمرکز جدیدی وجود دارد و امیدوارم والدینی که فرزندی با بیماری روانی دارند، بدانند که تنها نیستند و افراد زیادی در تلاشند تا اوضاع را بهتر کنند.
