پرش به محتوا

آرتور مانالاک، پرستار بهداشت عمومی، به عنوان هماهنگ‌کننده مراقبت‌های نسبتاً جدید پروژه هماهنگی مراقبت‌های پزشکی آسیب‌پذیر شهرستان کرن (MVCCP)، مجبور شده است تمرکز خود را از کودکان و خانواده‌هایشان به سیستم‌های مراقبتی که به آنها خدمت می‌کنند، تغییر دهد.

آرتور که حرفه پرستاری خود را در بخش مراقبت‌های ویژه آغاز کرد، گفت: «پیشینه من مراقبت از بیمار به صورت انفرادی است. تغییر به سمت هماهنگی مراقبت، نگاه متفاوتی به مسائل بود. «بیمار» شما فرد نیست، بلکه سیستم است. چند ماه طول کشید تا واقعاً در ذهنم حک شود، اما بعد جرقه‌ای در ذهنم زده شد.»

مانالاک بیشتر وقت خود را صرف تجزیه و تحلیل پرونده‌های الکترونیکی سلامت کودکان و سایر داده‌ها می‌کند تا مشکلات سیستمی را که ممکن است مانع از دریافت مراقبت‌های بهداشتی و خدمات اجتماعی مورد نیاز کودکان شود، برطرف کند. کارکنان پروژه هماهنگی مراقبت همچنین به استفاده از سیستم نمودار اوماها او گفت که برای مستندسازی بهتر مراقبت از بیمار و ارجاع به خدمات، مانالاک به عنوان پرستار بهداشت عمومی برای اداره خدمات بهداشت عمومی شهرستان کرن مستقیماً با خانواده‌ها کار می‌کرد تا اینکه در اواسط سال ۲۰۱۳ به عنوان هماهنگ‌کننده اصلی مراقبت MVCCP منصوب شد. سمت او عمدتاً با کمک‌های مالی خارجی تأمین می‌شود و با کمک‌های مالی فدرال عنوان نوزدهم «کاهش» بودجه تکمیل می‌شود.

پس از دو سال تحقیق، توسعه و اجرای آزمایشی بررسی پرونده‌ها، پروژه هماهنگی مراقبت‌های پزشکی آسیب‌پذیر شهرستان کرن رسماً در سال ۲۰۱۰ راه‌اندازی شد. ماموریت آن هماهنگی خدمات برای کودکان آسیب‌پذیر از بدو تولد تا ۵ سالگی است که در معرض خطر مشکلات پزشکی و رشدی پرهزینه و مادام‌العمر هستند. اکثر کودکان کم‌درآمد هستند و تحت پوشش Medi-Cal قرار دارند.

این پروژه که توسط مارک تیبو کارگردانی شده، جایزه اسکار سال ۲۰۱۲ را دریافت کرد. کمک هزینه از بنیاد سلامت کودکان لوسیل پاکارد برای تکرار مدل خود در سایر شهرستان‌های کالیفرنیا. این پروژه بیش از ۴۰ سازمان همکار را برای ساده‌سازی مراقبت از ۷۰۰ تا ۸۰۰ کودک گرد هم می‌آورد. در دو تا سه سال آینده، این پروژه گزارش خواهد داد که آیا خدمات آن نتایج سلامت این کودکان - که بسیاری از آنها نارس به دنیا می‌آیند - را بهبود می‌بخشد و هزینه‌ها را کاهش می‌دهد یا خیر.

یک نتیجه تا کنون: پس از اطلاع از اینکه برخی از نوزادان تحت پوشش این پروژه در دریافت به موقع دارو مشکل دارند ویروس سینسیشیال تنفسی (RSV)، یک عفونت تنفسی بالقوه تهدیدکننده زندگی، یک گروه ویژه ویژه تشکیل شد، یک پروتکل در سطح شهرستان تدوین کرد و همچنان در طول فصل RSV تشکیل جلسه می‌دهد. مانالاک و کارکنان پروژه به همکاری با بیمارستان‌ها، کلینیک‌ها و یک تولیدکننده درمان RSV ادامه می‌دهند تا موارد را رصد کنند و دسترسی کودکان به درمان را تسریع بخشند.

ماه آینده، این پروژه یک طرح «روبان آبی» را برای شناسایی 10 کودک در پرونده‌های خود که نیازهای حادتری دارند - نه فقط پزشکی، بلکه اجتماعی-اقتصادی - آغاز خواهد کرد تا بستری‌های قابل پیشگیری در بیمارستان و مراجعه به اورژانس کاهش یابد. مانالاک فرم ارجاع جدیدی برای خدماتی تهیه کرده است که این عوامل را در نظر می‌گیرد، از جمله فقر، عدم دسترسی به حمل و نقل، وضعیت بیمه، موانع زبانی و مهارت‌های فرزندپروری.

مانالاک همچنین در حال تلاش برای اخذ مدرک پیشرفته در رشته انفورماتیک سلامت است - تا حدی برای نشان دادن بهتر اینکه هماهنگی مراقبت‌ها مؤثر است.

او گفت: «من در تلاش هستم تا به ساده‌سازی سیستم‌های مراقبتی کمک کنم، و این به طرز فکر متفاوتی نیاز دارد.»