پیتون، مانند بسیاری از بچههای آسپن، کلرادو، کمی پس از یادگیری راه رفتن، اسکی را یاد گرفت. او همچنین عاشق هاکی روی یخ یا به هر حال نسخه پیشدبستانی آن است. مادرش، کریستن، میگوید: «در مدرسهاش یک برکه وجود دارد و آنها با توپ و چوب به آن میروند.»
این موضوع با توجه به اینکه پیتون با آترزی ریوی، ناهنجاری دریچهای که خون را از قلب به ریهها برای دریافت اکسیژن میفرستد، متولد شده است، قابل توجه است. کرستن 30 هفته باردار بود که پزشکان کلرادو این بیماری را در پیتون، فرزند دومش، تشخیص دادند. او توضیح میدهد: «در آسپن بخش مراقبتهای ویژه نوزادان وجود ندارد و ما در کالیفرنیا خانواده داریم. بنابراین تحقیقات خود را انجام دادیم و تصمیم گرفتیم نوزاد را در بیمارستان کودکان لوسیل پاکارد به دنیا بیاوریم.»
پنج روز پس از تولد پیتون در سال ۲۰۰۷، متخصصان قلب پاکارد تلاش کردند دریچه ریوی او را با کاتتر باز کنند. او در شش هفتگی تحت کاتتریزاسیون دوم قرار گرفت. سپس در سه ماهگی، دکتر فرانک هنلی، رئیس بخش جراحی قلب و قفسه سینه کودکان و دکتر لارنس کراولی، استاد وقفی در سلامت کودکان، جراحی قلب باز انجام دادند و جریان خون به ریههای پیتون را افزایش دادند.
در مجموع، این خانواده سه سال و نیم را در کالیفرنیا گذراندند و هر زمان که پیتون به مراقبتهای بعدی نیاز داشت، از خلیج شرقی به پاکارد رفت و آمد میکردند. کرستن میگوید: «فکر میکردم تجربه وحشتناکی خواهد بود. اما با نگاه به گذشته، مراقبتی که پیتون دریافت کرد فوقالعاده بود.» او امروز میگوید: «او هیچ محدودیت جسمی ندارد. او به اندازه یک صدف کوچک خوشحال است. غریبههایی را دیدهام که به من گفتهاند به یک برنامه کمدی مخصوص خودش نیاز دارد.»
در مدتی که در منطقه خلیج سانفرانسیسکو بودند، کرستن پسر دوم خود را به دنیا آورد و تعداد فرزندان کوچکشان به سه نفر رسید: خواهر بزرگشان اسکایلر، پیتون و برادر کوچکشان لوگان. آنها همچنین یک تصمیم مالی مهم گرفتند: هدیهای بزرگ به مرکز قلب کودکان در بیمارستان کودکان پاکارد اهدا کردند.
دکتر دنیل برنشتاین، رئیس بخش قلب و عروق کودکان، با قدردانی گزارش میدهد: «بودجهای که خانواده پیتون تأمین کردند، به مرکز قلب اجازه داد تا یک عضو هیئت علمی جدید میاندورهای، پیلار رویز-لوزانو، را استخدام کند. دکتر رویز-لوزانو به خاطر کارهای پیشگامانهاش در زمینه رشد قلب و نقش سلولهای بنیادی در ترمیم قلب، توجه جهانی را به خود جلب کرده است.» این پول همچنین برنشتاین را قادر میسازد تا یک پژوهشگر پسادکترا استخدام کند و به رویز-لوزانو و همکارانش کمک بسیار مورد نیاز را برای یافتن درمانها و شیوههای درمانی جدید برای بیمارانی مانند پیتون فراهم کند.
