مغز در حال رشد، اندامی بسیار پیچیده است، شبکهای به هم پیوسته از سلولها که هر آنچه را که ما تجربه میکنیم، انجام میدهیم یا میگوییم کنترل میکند. اگر این سیستم پیچیده - در اثر بیماری، عفونت، آسیب یا ژنتیک - دچار اختلال شود، نتایج میتواند ویرانگر باشد. وقتی این اتفاق در دوران کودکی رخ دهد، کل آینده کودک میتواند در معرض خطر قرار گیرد.
برای کودکانی که با اختلالاتی مواجه هستند که بر رشد، عملکرد یا رفتار مغز آنها تأثیر میگذارد، بیمارستان کودکان لوسیل پاکارد در استنفورد سطح پیشرفتهای از مراقبت را ارائه میدهد که در اکثر بیمارستانهای دیگر در دسترس نیست. در مرکز مغز و رفتار ما، تیمهای چند رشتهای تخصص عمیق و تحقیقات پیشگامانه را با رویکردی شخصیسازیشده و خانوادهمحور ترکیب میکنند.
دکتر پاول فیشر، مدیر مرکز مغز و رفتار و رئیس بخش مغز و اعصاب کودکان میگوید: «چه از کودکی مبتلا به اوتیسم، صرع، سرطان یا اختلال خوردن مراقبت کنیم، تمام منابع خود را برای ارائه نتایج بهتر در طول زندگی به کار میگیریم.»
تأثیر اختلالات مغزی و سیستم عصبی دوران کودکی، و همچنین عوارض جانبی درمان، میتواند از مشکلات عاطفی و یادگیری گرفته تا اختلالات جسمی متغیر باشد - مسائلی که میتوانند در دوران کودکی و نوجوانی و تا بزرگسالی ادامه داشته باشند.
بنابراین، این مرکز علاوه بر درمانهای پزشکی نجاتبخش، حمایتهای پرورشی را ارائه میدهد که مدتها پس از ترک بیمارستان توسط کودک ادامه مییابد تا روند بهبودی او را تسهیل کرده و او را به دوران کودکی سالمتر و شادتری بازگرداند. بیمارستان ما با مجموعهای کامل از منابع و خدمات پشتیبانی، از جمله فیزیوتراپیستها، متخصصان سلامت روان، مشاوران ژنتیک و متخصصان زندگی کودک، به تمام جنبههای نیازهای کودک رسیدگی میکند.
فیشر میگوید: «این رویکردی است که برای بهبود بقا و کیفیت زندگی طراحی شده است.»
سادهسازی مراقبت
مرکز مغز و رفتار همچنین رویکردی «تصویر بزرگ» به تحقیق دارد - با همکاری پزشکان-دانشمندان در رشتههای مختلف برای درک بهتر سیستم عصبی و نحوه عملکرد، تغییر و فروپاشی مغز. به لطف هماهنگی نزدیک با دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد، تعاملات بین محققان و پزشکان ساده شده است - که پایه و اساس درمانهای نوآورانه را بنا مینهد.
برای مثال، برنامه رو به رشد صرع این مرکز، در حال بررسی ایدههای جدید در مورد چگونگی کاهش عوارض جانبی داروها و بهبود گزینههای درمانی است. مطالعات مداوم ممکن است به ساخت دستگاههای جدیدی منجر شود که شروع تشنجها را پیشبینی کرده و از آنها جلوگیری میکنند.
تحقیقات همچنین به توسعه داروهای جدید و درمانهای تخصصی برای کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری و رفتاری و همچنین ابزارهای بهتر برای تشخیص زودهنگام اشاره دارد.
فیشر میگوید: «با پیشرفت در تحقیقات و فناوری، اکنون ابزارهای تشخیصی دقیقتر و گزینههای بیشتری برای مداخلات داریم. با کار تیمی، میتوانیم به سرعت به تشخیص و درمان صحیح برسیم و آرامش خاطر را برای خانوادههای تحت مراقبت خود به ارمغان بیاوریم.»
این مقاله در بهار ۲۰۱۴ در نشریه اخبار کودکان لوسیل پاکارد منتشر شد.
