پرش به محتوا

پیش از سال ۲۰۱۳، مدیر پزشکی برنامه خدمات کودکان کالیفرنیا در یکی از شهرستان‌های بزرگ کالیفرنیا، هرگز مدیر پزشکی مرکز منطقه‌ای محلی معلولیت‌های رشدی را ندیده بود.

این عدم تعامل بین سازمان‌هایی که به کودکان دارای نیازهای ویژه مراقبت‌های بهداشتی خدمات ارائه می‌دهند، غیرمعمول نیست و برای خانواده‌های این منطقه جای تعجب نداشت. اگرچه کودکانی که دارای بیماری‌های پیچیده و مزمن هستند تقریباً همیشه به خدمات طیف وسیعی از ارائه دهندگان خدمات نیاز دارند، اما سازوکارهای قابل اعتماد کمی برای سازمان‌ها وجود دارد تا اطلاعات مربوط به مراجعین مشترک خود را به اشتراک بگذارند. در نتیجه، مراقبت‌ها معمولاً پراکنده و پرهزینه هستند و کیفیت ممکن است به خطر بیفتد. خانواده‌ها و ارائه دهندگان خدمات مراقبتی به طور یکسان از نحوه سازماندهی سیستم ناامید هستند. 

این وضعیت در چندین شهرستان کالیفرنیا در سال ۲۰۱۳، با راه‌اندازی طرح همکاری هماهنگی مراقبت‌های اجتماعی کالیفرنیا (5Cs)، شروع به تغییر کرد. این پروژه آزمایشی که توسط بنیاد سلامت کودکان لوسیل پاکارد تأمین مالی شده بود، برای آزمایش این موضوع طراحی شده بود که آیا می‌توان سازمان‌ها را برای بهبود هماهنگی مراقبت‌های محلی و همکاری در پیشبرد تغییرات مورد نیاز سیستم، گرد هم آورد یا خیر. این گزارش نگاهی به نتایج ۱۸ ماه اول این پروژه می‌اندازد.