پرش به محتوا

در آوریل ۲۰۱۰، میسون در حالی که تنها ۷ هفته داشت، با عجله به بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان (NICU) در بیمارستان کودکان لوسیل پاکارد در استنفورد منتقل شد. او با یک بیماری کبدی نادر و تهدیدکننده زندگی به نام آترزی صفراوی متولد شد، به این معنی که کبد میسون به جای اینکه صفرا را به کیسه صفرایش هدایت کند، آن را در خود حبس می‌کرد. خانواده میسون وحشت داشتند که او را از دست بدهند.

مری‌جون، مادر میسون، به یاد می‌آورد: «من غرق در حیرت بودم. هیچ ایده‌ای نداشتم که در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان چه چیزی در انتظارمان خواهد بود و هیچ تصوری از سفری که قرار بود آغاز کنیم، نداشتم.»

خوشبختانه، پزشکانی که او در طول مسیر مراقبت از میسون ملاقات کرد، خیالش را راحت کردند و به سرعت برای نجات جان میسون اقدام کردند.

دکتر دورسی باس و دکتر ماتیاس بروزونی، پزشک متخصص اطفال، متوجه شدند که کبد میسون نوزاد در حال از کار افتادن است و او به یک عمل جراحی تخصصی - معروف به عمل کاسای - نیاز دارد تا صفرا را از کبدش خارج کرده و به روده کوچکش منتقل کند. این بهترین شانس میسون برای زنده ماندن بود.

اعتماد پزشکان به مری‌جون اطمینان داد که پسر کوچکش خوب خواهد شد. مری‌جون می‌گوید: «در تاریک‌ترین روزهایمان، آنها آنجا بودند تا ما را سرپا نگه دارند.» تخصص و مراقبتی که میسون در بیمارستان کودکان پاکارد دریافت کرد، موفقیت جراحی را تضمین کرد؛ عملکرد کبد میسون بازیابی شد.

۱۰ سال بعد

میسون یک دانش‌آموز فعال کلاس چهارم است که عاشق ورزش کردن است و آرزو دارد وقتی بزرگ شد مهندس شود.

مری جون با هیجان می‌گوید: «او قلبی از طلا دارد و سرشار از انرژی بی‌پایان است!»  

میسون همچنان در بیمارستان کودکان پاکارد تحت مراقبت است. او دارو مصرف می‌کند و مرتباً برای بررسی عملکرد طبیعی کبدش به پزشک مراجعه می‌کند. توانایی او برای داشتن یک زندگی سالم‌تر و شادتر به لطف مراقبت‌های نجات‌بخش دکتر باس و دکتر بروزونی و تیم‌هایشان است.

مری‌جون می‌گوید: «آنها همیشه جایگاه ویژه‌ای در قلب ما خواهند داشت. من تا پایان عمر از آنها به خاطر کاری که انجام دادند تشکر خواهم کرد.»