پرش به محتوا

وسلی یک کودک ۳ ساله شاد است که وقتی لبخند می‌زند، چال‌های بزرگی روی گونه‌هایش نمایان می‌شود، که اغلب هم همینطور است. او مانند اکثر کودکان پیش‌دبستانی، ترجیح می‌دهد بدود، نه راه رفتن، و عاشق بازی با ماشین‌های آتش‌نشانی، خواندن داستان جورج کنجکاو و لباس پوشیدن برای هالووین است. دو سال پیش، او با لباس یک نامه‌رسان در محله منلو پارک به دنبال شیرینی و شکلات گشت.

مادرش، جین، می‌گوید: «وسلی از قبل بیمار بود، اما ما نمی‌دانستیم. نگاه کردن به عکس‌های هالووین آن سال با این آگاهی که حالش بد است، اینکه مدام سرماخوردگی‌هایش یکی پس از دیگری شروع می‌شود - نه فقط به خاطر شروع پیش‌دبستانی - و اینکه زندگی ما قرار است ظرف چند هفته زیر و رو شود، سخت است.»

همه چیز در روز شکرگزاری تغییر کرد. جین می‌گوید: «آن روز وحشتناک را به یاد دارم، آن لحظات وحشتناک شنیدن توصیه پزشک اورژانس برای آزمایش خون، و بعد انتظار برای نتایج، و بعد شنیدن کلمه «سرطان».

وسلی مراقبت‌های فوری را ترک کرد و در بیمارستان کودکان لوسیل پاکارد استنفورد بستری شد، جایی که آزمایش‌های بیشتری روی او انجام شد که تأیید کرد او به لوسمی لنفوبلاستیک حاد (ALL) پیش‌سلول B مبتلا است.

پزشکان سه روز بعد شیمی‌درمانی را شروع کردند و به خانواده وسلی گفتند که او احتمالاً باید یک ماه آینده را در بیمارستان کودکان پاکارد بستری شود. در بیمارستان، وسلی نیاز به کوتاه کردن مو داشت، بنابراین جین قیچی را بیرون آورد و موهایش را کوتاه کرد. با کمال تعجب، موهای وسلی شبیه موهای کاسه‌ای به نظر می‌رسید، اما او فکر می‌کرد که «به هر حال موهایش به زودی خواهد ریخت»، که همینطور هم شد.

جین همیشه سعی می‌کرد جنبه مثبت را ببیند و وسلی هم با وجود شدت درمان و ترس‌های گاه به گاه مانند لخته شدن خون در بازویش نزدیک خط PICC، به ندرت شکایت می‌کرد. او کمی قبل از کریسمس به خانه رفت و در 28 دسامبر، خبر خوش بهبودی او را شنیدند. به لطف نرخ بقای حدود 90 درصد برای کودکان مبتلا به ALL، احتمال درمان وسلی زیاد است.

وسلی هنوز تا ۵ سالگی نیاز به درمان نگهدارنده دارد که شامل مصرف دوزهای پایین‌تر شیمی‌درمانی و بیهوشی برای پونکسیون کمری منظم است تا از عدم بازگشت سرطان اطمینان حاصل شود.

جین می‌گوید: «هر روز به پایان شیمی‌درمانی نزدیک‌تر می‌شویم. و این مانع از آن نشده که وسلی همچنان شاد و شیرین باشد و همان کارهایی را انجام دهد که اکثر بچه‌های ۳ ساله انجام می‌دهند.»

و این مانع از آن نخواهد شد که وسلی در نهمین مسابقه سالانه دوی ۵ کیلومتر، ۱۰ کیلومتر و مسابقه تفریحی کودکان در تابستان، در روز یکشنبه ۲۳ ژوئن - به همراه مادر، پدرش، آرون؛ و خواهر بزرگترش، آوری - شرکت کند تا برای بیمارستان کودکان پکارد و سایر خانواده‌هایی که سفرهای سلامتی خود را در بیمارستان ما آغاز می‌کنند، کمک مالی جمع‌آوری کند.

جین می‌گوید: «بیمارستان کودکان پکارد یک بیمارستان کودکان شگفت‌انگیز، در سطح جهانی و غیرانتفاعی است و ما بسیار خوش‌شانس بوده‌ایم که در اینجا از خدمات درمانی بهره‌مند می‌شویم. من می‌خواهم به کودکان و خانواده‌های جامعه‌مان کمک کنم تا مراقبت‌های حیاتی مورد نیاز خود را دریافت کنند، درست همانطور که ما این کار را کردیم.» 

وسلی # استWhyWeScamper

شما می‌توانید برای حمایت، کمک مالی کنید تیم وسلی یا همین امروز در اسکمپر ثبت نام کنید.