احتمالاً آنسون را به عنوان چهره خندان تابستان اسکمپر ۲۰۲۲ خواهید شناخت.
شرلی، مادر آنسون، میگوید: «آنسون فوقالعاده شاد، دوستانه و کنجکاو است. او عاشق بودن در کنار مردم است، مخصوصاً بچههایی که کمی از او بزرگتر هستند.»
شرلی و همسرش، جیسون، عمیقاً از پیشرفت آنسون از ماههای اول بستری شدنش در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان (NICU) بیمارستان کودکان پاکارد، سپاسگزارند.
کیسه آب شرلی ۲۴ هفته پس از بارداریاش پاره شد.
شرلی به یاد میآورد: «بلافاصله از خودتان میپرسید، آیا این همان چیزی است که من فکر میکنم؟» او همیشه قصد داشت در بیمارستان کودکان لوسیل پاکارد در استنفورد زایمان کند و بخشی از این تصمیم این بود که تیم مراقبت برای هر سناریویی، درست مثل این، آماده باشد.
تیم مراقبت تأیید کرد که این مایع واقعاً مایع آمنیوتیک است و شرلی بلافاصله در بیمارستان بستری شد. پزشکان و پرستاران بر جلوگیری از پیشرفت زایمان او تمرکز کردند. هر روز برای آنسون مهم بود تا به رشد خود در رحم ادامه دهد.
شرلی به یاد میآورد: «یک پرستار شبانه به نام کریستی بود که چند شب اول با ما بود و به ما کمک کرد آرام شویم و حالمان خیلی بهتر شود. و یک پرستار دیگر به نام کاترین، یک تقویم در اتاق بیمارستان من نصب کرد تا به من کمک کند پیشرفتمان را پیگیری کنم.»
روزها به یک هفته، سپس دو هفته و در نهایت شش هفته تبدیل شدند. جیسون هفته اول را در اتاق بیمارستان شرلی خوابید و سپس تمام روز به ملاقات او رفت و با او همراه شد و از راه دور کار کرد - یکی از مزایای طعنهآمیز بستری شدن در بیمارستان در دوران همهگیری تازه در حال شیوع.
یک ماه و نیم پس از اینکه شرلی به استراحت مطلق در رختخواب رفت، آنسون را به دنیا آورد. او 10 هفته زودتر از موعد مقرر به دنیا آمد و با چالشهای سلامتی مرتبط با زایمان زودرس مواجه شد. آنسون برای تنفس به دستگاه CPAP نیاز داشت و برای زردی تحت نوردرمانی قرار گرفت. بعداً در مدت بستری در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان (NICU) بیماری مزمن ریه در او تشخیص داده شد.
پزشکان و پرستاران بخش مراقبتهای ویژه نوزادان ما، آنسون را از نزدیک تحت نظر داشتند، مراقبتهای فوقالعادهای ارائه دادند و به شرلی و جیسون کمک کردند تا اعتماد به نفس لازم را برای مراقبت از نوزادشان، زمانی که سرانجام ۱۰ هفته بعد مرخص شد، به دست آورند.
شرلی به یاد میآورد: «آنها قبل از ترخیص او، برای من یک روز «آمادگی برای مادر شدن» ترتیب دادند، چون میتوانستند بفهمند که من عصبی هستم.»
در مجموع، این خانواده چهار ماه را در بیمارستان کودکان پاکارد گذراندند. آنها میگویند که با قدردانی از مراقبتهایی که دریافت کردند، به این دوران نگاه میکنند.
امروز، آنسون یک کودک نوپای دوستداشتنی و سرگرمکننده است که عاشق لوس شدن توسط پدربزرگ و مادربزرگش و دویدن است. امیدواریم در اولین مسابقه تابستانی آنسون در ۱۸ ژوئن، به ما بپیوندید و او را تشویق کنیم.
