وقتی دسی زاهاریوا ۷ ساله بود، سال بزرگی را پشت سر گذاشت. او شروع به یادگیری تکواندو کرد و سفری چند دههای را آغاز کرد - سفری که در نهایت او را به مسابقات جهانی تکواندو رساند.
همچنین سالی بود که او فهمید دیابت نوع 1 (T1D) دارد.
خانوادهی زاهاریوا اخیراً از بلغارستان به کانادا مهاجرت کرده بودند. او به یاد میآورد: «مسائل زیادی برای حل کردن وجود داشت. ما مترجم بلغاری در بیمارستان نداشتیم، بنابراین درک این بیماری و تأثیر آن بر آینده و سبک زندگی فعال من، چالش بزرگی بود. یک علامت سوال بزرگ وجود داشت.»
بسیاری از کودکانی که با دیابت نوع 1 زندگی میکنند، نسبت به همسالان خود که دیابت ندارند، از نظر جسمی کمتر فعال هستند، زیرا آنها - و والدینشان - از خطراتی که ممکن است با ورزش همراه باشد، از جمله افزایش خطر افت قند خون، میترسند.
با این حال، همانطور که زاهاریوا از نزدیک میداند، مزایای آن بر خطراتش میچربد.
روحیه جاهطلبانه او باعث شد تا تکواندو را در سطح رقابتی ادامه دهد. زاهاریوا، که اکنون محقق دیابت در مرکز سلامت کودکان استنفورد است، میگوید: «من به هیچ وجه ورزشکار بااستعدادی نبودم. فقط انگیزه زیادی دارم.»
پس از سالها تمرین و مدیریت شرایطش، زاهاریوا نماینده تیم کانادا در مسابقات قهرمانی جهان تکواندو ۲۰۱۳ بود که در زادگاهش صوفیه، بلغارستان برگزار شد. او در حالی که خانواده و همتیمیهایش او را تشویق میکردند، مدال برنز را در رشته اسپارینگ کسب کرد.
قله فقط آغاز بود
زاهاریوا میگوید: «قبلاً فکر میکردم این داستانی است که میخواهم تعریف کنم، اینکه به عنوان یک فرد دیابتی به بالاترین سطح ورزشیام رسیدهام. اما واقعیت این است که اوضاع برای من تغییر کرده است.»
او میگوید: «از زمانی که تحقیقاتم را در استنفورد شروع کردم، فکر میکنم تأکید بر این نکته که برای تبدیل ورزش به بخشی منظم از زندگیتان، لازم نیست یک ورزشکار حرفهای مبتلا به دیابت نوع ۱ باشید، اهمیت بیشتری پیدا کرده است. میخواهم بیمارانم را در شرایط فعلیشان ببینم. میخواهم به هر کودکی کمک کنم تا سبک زندگی فعالی داشته باشد.»
امروزه، دسی زاهاریوا، دارای مدرک دکترا، CEP، CDCES، یکی از تنها دانشمندان علوم ورزشی در جهان است که بر تحقیقات برای کودکان مبتلا به دیابت تمرکز دارد. او بخشی از برنامه برتر دیابت در مرکز سلامت کودکان دانشگاه استنفورد است که بر استفاده از فناوری و آزمایشهای بالینی نوآورانه برای کاهش نابرابریها و بهبود نتایج سلامت برای هر بیمار تمرکز دارد.
زاهاریوا رهبری اولین مطالعه طولی را بر عهده دارد که به ارزیابی یک برنامه آموزشی ورزشی ساختارمند و نظارت بر فعالیت بدنی برای کودکانی که به تازگی به دیابت نوع 1 مبتلا شدهاند، میپردازد. او میگوید: «ورزش همیشه اولین چیزی نیست که هنگام تشخیص اولیه بیماری یک کودک در مورد آن صحبت میکنیم.»
خانوادهها در اولین گفتگوهای خود با متخصص غدد درونریز و تیم مراقبت از دیابت، باید نکات زیادی را در نظر بگیرند - دوز انسولین، وعدههای غذایی، قند خون بالا و پایین، فناوری جدید و موارد دیگر. اغلب، ورزش و فعالیت بدنی تا زمانی که کودک نخواهد با دوستانش ورزش کند، مطرح نمیشود. اما تا آن زمان، خانوادهها ممکن است به دلیل خطرات مرتبط، از شروع آن بترسند.
زاهاریوا میگوید: «برای من، این یک مشکل بزرگ است. ما میخواهیم فعالیت بدنی و نحوه انجام ایمن آن را تشویق کنیم.» هدف او عادیسازی خطر و کمک به خانوادههایی مانند خانواده خودش برای مدیریت نوسانات قند خون هنگام ورزش کودک است.
او میگوید: «در دوران کودکی همیشه از خودم میپرسیدم که آیا این تغییرات در قند خون، کار اشتباهی است که انجام میدهم یا نه. اما میخواهم به خانوادهها کمک کنم تا ببینند این بخشی از زندگی با دیابت است. میخواهم بتوانم از آنها حمایت کنم تا بچهها احساس کنند که برای داشتن یک زندگی فعال، قدرت دارند.»
زاهاریوا با نگاهی به آینده امیدوار است که تحقیقاتش نحوه تفکر کودکان مبتلا به دیابت و خانوادههایشان را در مورد ورزش و فعالیت بدنی تغییر دهد.
«هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد، اما من واقعاً سپاسگزارم. بخش زیادی از پیشرفت ما به لطف خیرین و مردم عادی که از کار ما حمایت میکنند، امکانپذیر شده است.»
نوامبر ماه آگاهیبخشی در مورد دیابت است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اینکه چگونه محققان سلامت کودکان استنفورد مانند دکتر زاهاریوا در حال ایجاد تغییر هستند - و اینکه چگونه میتوانید از آنها حمایت کنید -ما را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید یا با صفحه منابع ما شروع کنید!
اگر مایلید در مورد چگونگی تأثیرگذاری خود با یکی از اعضای تیم ما صحبت کنید، لطفاً با ما تماس بگیرید:
دومینیک تا
مدیر وابسته، هدایای عمده
