بلین بکستر نه ساله آنقدر عصبی بود که رنگش پریده بود و عرق کرده بود.
روال وحشتناک دوباره شروع شده بود - پرستاران، پزشکان، متخصصان بیهوشی و همراهانشان دور تخت بیمارستان او جمع میشدند تا تعویض پانسمان را شروع کنند. درد و اضطراب بلین که با این تعویض پانسمان همراه بود، تقریباً غیرقابل تحمل بود.
بلین از زمانی که پس از یک تصادف در مسابقه کارتینگ که تقریباً دستش را قطع کرده بود، تحت عمل جراحی قرار گرفت، این عمل را تا چهار بار در روز تحمل کرده بود. برای والدینش، داستین و تامارا، تماشای بلین در پریشانی مانند شکنجه بود.
داستین به یاد میآورد: «او آنقدر در مورد مراحل عمل اضطراب داشت که برای دور کردن تیم از او تقلا میکرد. بلین عوارض جانبی بسیاری از داروهای ضد اضطراب را تجربه کرده بود یا برای مدت طولانی دوزهای بالایی از داروهای دیگر مصرف کرده بود که من و تامارا نگران اثرات طولانی مدت آنها بودیم. ما نمیتوانستیم تحمل کنیم که پسرمان چندین بار در روز برای تکمیل این تعویض پانسمان آرامبخش دریافت کند.»
سپس، دکتر الیوت کرین، متخصص مدیریت درد، چیزی را پیشنهاد داد که همه چیز را تغییر میداد.
داستین به یاد میآورد: «او مرا کنار کشید و پرسید: «میتوانیم واقعیت مجازی را به عنوان یک تاکتیک انحرافی برای کمک به بلین در مورد اضطرابش امتحان کنیم؟» دکتر میخواست بلین را در یک دنیای مجازی عاری از تحریکات، تحریکات و اتاقهای پر از غریبهها غرق کند. این روش جواب داد و به یکی از ارکان اصلی تعویض لباس بلین تبدیل شد.
داستین میگوید: «با هدست و بازیهای واقعیت مجازی، بلین به ذهنش اجازه میداد که به حال خود رها شود و ما میتوانستیم بازویش را کنترل کنیم و هر کاری که لازم بود انجام دهیم. و بلین به سرعت متوجه شد که این کار چه فایدهای برایش دارد. هر وقت کسی میخواست دستش را کنترل کند، درخواست عینک میکرد. ما فوراً نتیجه را دیدیم که به ما اجازه داد دوز داروی مورد نیاز برای کاهش درد و اضطراب او را کاهش دهیم.»
ارابهای برای نجات
متخصصان بیهوشی کودکان، دکتر سم رودریگز، و دکتر توماس کاروسو، در سال ۲۰۱۵ برنامهی استنفورد چاریوت را برای مواردی مانند بلین تأسیس کردند.
رودریگز توضیح میدهد: «یکی از چالشهایی که با آن مواجه شدیم این بود که برخی از کودکان بسیار مضطرب به ما مراجعه میکردند. آنها ترسیده و درد داشتند و ما میخواستیم راههایی برای درمان اضطراب پیدا کنیم که یا مکمل برخی از داروهایی باشد که ما استفاده میکنیم، یا حتی به طور بالقوه جایگزین آنها شود.»
برنامهی Chariot که در ابتدا بر موارد جراحی متمرکز بود، امروزه تقریباً در تمام بخشهای بستری بیمارستان کودکان لوسیل پاکارد استنفورد و همچنین بسیاری از بخشها و کلینیکهای سرپایی برای بیماران در دسترس است. متخصصان زندگی کودک در فناوری این برنامه آموزش دیدهاند و به بیماران در بازیهای واقعیت مجازی (VR) کاملاً فراگیر مانند Space Pups یا تعامل با شخصیتهای واقعیت افزوده به نامهای جنی و بن که وقتی بیمار عینک مخصوص میزند در میدان دید او ظاهر میشوند، کمک میکنند.
یکی از نسخههای آتی برنامه Chariot، برنامه توانبخشی درد و تجربهای به نام Fruity Feet است. این برنامه یکی از اولین برنامههای واقعیت مجازی خواهد بود که به طور خاص برای بیماران فیزیوتراپی کودکان طراحی شده است.
رودریگز توضیح میدهد: «بیماران حسگرهایی را روی پاهای خود میبندند و در بازی، در یک مزرعه هستند. فیزیوتراپیست میتواند پارامترهایی را در طول جلسه توانبخشی بر اساس اینکه میخواهند کودک پاهایش را چقدر بالا ببرد، چقدر میخواهد قدم بردارد، اینکه آیا میخواهند این کار را نشسته انجام دهند یا راه بروند، یا اینکه فقط حرکت مچ پا باشد، تنظیم کند. در طول بازی، بچهها اساساً به میوهها لگد میزنند یا روی میوهها پا میگذارند، یا اگر روی اندام فوقانی کار میکنند، میتوانند به چیزی ضربه بزنند یا وانمود کنند که میوهها و سبزیجاتی را که از آسمان میافتند میخورند.»
Chariot فقط مخصوص کودکان نیست. این تیم، والدین را به هدست مجهز میکند تا در حین انتظار برای گذراندن مراحل دشوار درمان فرزندشان، در مراقبههای هدایتشده شرکت کنند. این برنامهها به زبانهای انگلیسی و اسپانیایی در دسترس هستند.
آهتزیری فونسکا، هماهنگکننده تحقیقات بالینی این برنامه، میگوید: «ما شاهد کاهش سطح اضطراب یکی از مادران از ۱۰ به ۴ بودیم، زمانی که او هدست را روی سر گذاشت و در تمرینات تنفسی شرکت کرد.» در مرکز خدمات بارداری و نوزاد جانسون، مادران در حال زایمان میتوانند برای پرت کردن حواس خود در طول عمل اپیدورال، هدست درخواست کنند - و این لحظه پراسترس را به فرصتی برای کشف دنیای مجازی زیر آب تبدیل میکنند.
نقش شما در موفقیت Chariot
برنامهی Chariot کاملاً توسط خیرین تأمین مالی میشود. بدون کمکهای مالی مانند شما، این برنامه به سادگی وجود نمیداشت. با حمایت سخاوتمندانهی جامعهی ما، و همچنین سازمانهایی مانند بنیاد کودکان Starlight، به همراه شرکای خود گوگل، دیزنی و لوکاسفیلم؛ بنیاد کمکی؛ بنیاد Traverse؛ صندوق Mayday؛ داروسازی Jazz؛ بانک آمریکا؛ و بسیاری دیگر، Chariot به رهبری در ارائهی راهکارهای واقعیت مجازی برای بیمارستانهای کودکان تبدیل شده است. محققانی از سراسر جهان برای آشنایی با برنامهی ما از بیمارستان ما بازدید میکنند.
امروزه تیم چاریوت کوچک اما قدرتمند است - فقط یک عضو دائمی از کارکنان به صورت پاره وقت در این برنامه کار میکند - اما هر تابستان گروهی از اعضای هیئت علمی و کارآموزان برای گسترش برنامه گرد هم میآیند. امید است که با حمایتهای بشردوستانه بیشتر، چاریوت بتواند به رشد خود ادامه دهد و راههای جدیدی برای کمک به کودکان و خانوادهها ایجاد کند.
رودریگز میگوید: «خیرین در هر قدم از این مسیر با ما بودهاند. آنها به ما کمک کردهاند تا برنامهی Chariot را از یک رؤیا به چیزی تبدیل کنیم که سالانه به هزاران کودک، در بیمارستان ما و در سراسر جهان، کمک میکند. آنها تفاوت بزرگی ایجاد کردهاند.»
عبور از خط پایان
یک ماه بعد، وقتی داستین و تامارا بکستر خانوادهشان را برای بازگشت به خانه در سانتا روزا و به عهده گرفتن مراقبت مداوم از بلین آماده میکردند، یک خرید مهم انجام دادند: یک هدست واقعیت مجازی که به تلفنهای همراهشان امکان میداد دستگاهی را که بلین در بیمارستان کودکان پکارد استفاده میکرد، شبیهسازی کنند.
این روش جواب داد. بلین به بهبودی باورنکردنی خود ادامه داد و با نشان دادن شجاعتی عظیم، به پیست مسابقه بازگشت و تصادف خود را پشت سر گذاشت. او دومین مسابقه خود را دوباره برد.
داستین میگوید: «سال گذشته یکی از سختترین دوران زندگی ما بوده است. ما از نتیجه و تیمی که در آن ماه در کنار ما کار کرد، سپاسگزاریم. ما از اینکه به واقعیت مجازی دسترسی داشتیم، بسیار خوششانسیم. از همه در استنفورد - و اهداکنندگانی که از این فناوری حمایت میکنند - به خاطر تمام کارهایی که انجام دادهاند، نمیتوانیم به اندازه کافی تشکر کنیم.»
شما میتوانید کمک کنید
برنامهی استنفورد چاریوت فقط به خاطر خیرینی مثل شما وجود دارد. شما میتوانید به گسترش این برنامه کمک کنید و جدیدترین فناوری را در اختیار بیماران بیشتری قرار دهید.
همین حالا هدیه دهید در supportLPCH.org/Chariot.
یک پژوهشگر تماموقت را برای مطالعه تأثیر فناوری بر کاهش درد و استرس در کودکان تأمین مالی کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع و سایر فرصتهای تأمین مالی، با استیسی نیمن با شماره (650) 723-7738 یا Stacy.Neiman@lpfch.org.
این مقاله در ابتدا در شماره پاییز ۲۰۱۸ مجله ... منتشر شد. اخبار کودکان پاکارد.
اعتبار عکس: داگلاس پک، خانواده بکستر
