ناتالی کوچولو بعد از شش ماه بستری بودن در بیمارستان، برای تعطیلات به خانه برگشته است.
پابلو و داماریس سانچز در هفته بیستم بارداری متوجه شدند که صاحب یک دختر کوچولو شدهاند. اما این خبر هیجانانگیز زمانی به سمت ناخوشایندی رفت که به آنها اطلاع داده شد نوزادشان که قرار است به زودی ناتالی نام بگیرد، دچار یک نقص مادرزادی قلب (CHD) است. آئورت قلب ناتالی باریکتر از حد معمول بود. این امر میتوانست منجر به فشار خون طبیعی یا بالا در سر و بازوها و فشار خون پایین و نبض ضعیف در پاها شود. خوشبختانه، بلافاصله پس از تولد، یک عمل جراحی اصلاحی انجام شد.
وقتی ناتالی در ۹ ژوئیه ۲۰۲۰ به دنیا آمد، پزشکان به وسعت واقعی وضعیت ناتالی پی بردند: او سوراخی در سمت چپ قلبش و یک بیماری نادر به نام «انحراف غیرطبیعی شریان کرونر چپ از شریان ریوی» داشت که نیاز به جراحی اورژانسی داشت. در حالی که تنها ۱ هفته داشت، ناتالی نه یک، بلکه دو جراحی نجاتبخش را پشت سر گذاشت.
خوشبختانه، آنها در بهترین شرایط بودند. ناتالی در مرکز قلب کودکان بتی ایرنه مور در بیمارستان کودکان لوسیل پاکارد استنفورد، یکی از مراکز پیشرو قلب کودکان در کشور، تحت درمان بود.
پدرش، پابلو، میگوید: «قرار بود او قوی شود.»
ناتالی با وجود عوارض زیادی از جمله فشار خون پایین، لخته شدن خون و عفونت معده، دوام آورد. اعضای تیم مراقبت و متخصصان بیمارستان ما باعث شدند خانواده سانچز با دانستن اینکه از ناتالی و تمام خانوادهاش مراقبت و محبت میشود، احساس آرامش کنند.
پابلو میگوید: «ما از اینکه دکتر مگنا پاتل را به عنوان پزشک اصلی خود داشتیم، سپاسگزاریم. او همیشه به ما امید میداد که همه چیز خوب خواهد شد.»
مراقبت از تمام خانواده
در حالی که از ناتالی مراقبت میشد، بیمارستان ما نیز برای خانوادهاش مایه تسلی خاطر بود. اگرچه برادر ۳ سالهاش، پابلو جونیور، به دلیل پروتکلهای کووید-۱۹ نمیتوانست در بیمارستان باشد، تیم زندگی کودکان و هنرهای خلاق ما از راه دور کمک کردند و کتابها و منابعی را برای کمک به برادر بزرگ فراهم کردند تا بفهمد با خواهر کوچکش چه میگذرد.
پابلو، با سپاسگزاری از حمایت خانواده و دوستان، میگوید: «به مدت شش ماه، [پسرمان] پابلو از خانهای به خانه دیگر میرفت. هیچ کس دیگری نمیتوانست در بیمارستان باشد، فقط من و همسرم. سخت بود. همه دور ما جمع شده بودند.»
در همین حال، ناتالی قویتر شد. پنج ماه پس از تولدش، لوله تنفسیاش را از او جدا کردند و شش ماه بعد به همراه خانوادهاش بیمارستان را ترک کرد. خانواده سانچز برای همیشه از تیم مراقبت ناتالی متشکل از پزشکان و پرستاران که هنگام عزیمت از بیمارستان ما و رفتن به خانه در دالی سیتی برای اولین ملاقات با برادر بزرگش، آنها را تشویق کردند، سپاسگزار است.
پابلو میگوید: «احساس میکردم قرار است من کسی باشم که برایشان دست میزند، نه اینکه آنها برای ما دست بزنند. اگر آنها نبودند، ما نمیتوانستیم به خانه برویم. این یک کار تیمی بود.»
مبارزه ناتالی ادامه دارد - او به نظارت بیشتر و مراجعه مکرر به بیمارستان ما نیاز خواهد داشت.
به لطف کمکهای سخاوتمندانه شما به بیمارستان ما، ناتالی و سایر بیماران مانند او مراقبتهای درمانی در سطح جهانی دریافت خواهند کرد و خانوادههایشان میتوانند در چالشبرانگیزترین لحظات زندگیشان آرامش داشته باشند.
پابلو میگوید: «به عنوان پدری که این مصیبت را از سر گذرانده، میخواهم از صمیم قلب از شما تشکر کنم.»
همین حالا اهدا کنید تا به بچههایی مثل ناتالی کمک کند تا مراقبت و آسایش مورد نیازشان را دریافت کنند.
این مقاله در ابتدا در شماره پاییز ۲۰۲۱ مجله منتشر شد. «اخبار کودکان پاکارد»:
