آماندا سکرست، پس از یک شب مطالعه برای امتحانات پایان ترم در کالج سنت مری کالیفرنیا، خسته روی تختش افتاد. به دلایلی، در این شب خاص در ماه مه ۲۰۱۲، این دانشجوی سال اول احساس کرد که مجبور است به جای اینکه گوشیاش را بیصدا کند، زنگ آن را روشن نگه دارد.
آن شب او از بیمارستان کودکان لوسیل پاکارد در استنفورد تماسی دریافت کرد که میتوانست جانش را نجات دهد. یک قلب و کبد اهدایی برای پیوندی که او به شدت به آن نیاز داشت، در دسترس بود.
او درباره آن لحظه، ده سال پیش، میگوید: «کلامم بند آمده بود. گفتند هر چه سریعتر خودت را به بیمارستان پاکارد کودکان برسان.»
آماندا با یک بطن قلب به جای دو بطن متولد شد. نوعی جراحی قلب باز به نام روش فونتان، عمر او را دو دهه افزایش داده بود، اما اکنون نارسایی قلبی و اختلال عملکرد کبد مرتبط با آن، او را در لیست انتظار پیوند قرار داده است.
جراحی پیوند قلب و کبد یک عمل پیچیده هشت تا دوازده ساعته است که نیاز به تخصص جراحی فوقالعاده و هماهنگی دقیق بین تیمهای کبد و قلب دارد که همزمان عمل میکنند.
دکتر دیوید روزنتال، متخصص قلب و عروق و عضو جداییناپذیر تیم مراقبت از آماندا در بیشتر دوران زندگیاش، میگوید: «تیم کبد در تلاش است تا از عملکرد خوب کبد و قلب اطمینان حاصل کند، بنابراین باید نقاط تعادل مناسب را پیدا کنیم.»
از آنجا که پیوند قلب و کبد بسیار پیچیده است، اکثر بیمارستانهای کودکان قادر به انجام آن نیستند. خوشبختانه برای آماندا و بیمارانی مانند او، بیمارستان کودکان پاکارد در طول سه دهه گذشته بیش از ۱۵ پیوند قلب و کبد انجام داده است. این بیمارستان یک رهبر ملی در پیوند اعضای کودکان است و به خاطر نتایج برجسته پیوند ترکیبی خود شناخته شده است.
ایجاد اتصالات ویژه
مانند خود عمل جراحی، بهبودی پس از پیوند قلب و کبد پیچیده است. بنابراین آماندا هر هفته با تیم پزشکی چندرشتهای خود ملاقات میکرد، که نیازهای او را درک میکردند، از او حمایت میکردند و مانند خانوادهاش بودند. آنها وقتی با مشکلات روبرو میشد به او روحیه میدادند و بیشتر دو سال بعدی را در بیمارستان میگذراند و شاهد بازگشت برخی دیگر از بیماران به خانه برای از سرگیری فعالیتهای عادی خود بود، در حالی که او با یک دوره طولانی بهبودی روبرو بود. این تیم مصمم بود که آماندا را قوی کند، به سلامتی خوب برگرداند و از زندگی لذت ببرد.
لیزا هافمن مورگان، مادر آماندا، میگوید: «آماندا ارتباط ویژهای با پرستاران و پزشکانش برقرار کرد. فکر نمیکنم بدون مراقبت و عشق، تعهد و اشتیاق آنها به کار مهمشان، چنین نتیجه مثبتی حاصل میشد.»
آماندا در طول اقامتش در بیمارستان، در جشن فارغالتحصیلی مدرسه بیمارستان شرکت کرد، شبی ویژه برای بیماران در تمام سنین و خانوادههایشان. او همچنین در منطقه همیشه جوان بیمارستان ما، یک اتاق بازی که در آن میتوانست با متخصصان زندگی کودک تعامل داشته باشد، آرامش یافت. این متخصصان فعالیتهای سرگرمکنندهای را برای کمک به او در ابراز وجود و یافتن شادی در بحبوحه بستری شدن در بیمارستان فراهم میکردند. در آنجا بود که او با سییرا، لیندسی و گیج بینگهام - خواهر و برادرهایی که آنها نیز پیوند قلب انجام داده بودند - ارتباط برقرار کرد.
آماندا میگوید: «آنها واقعاً خانوادهی مهربانی بودند و من را در همه چیز شریک میکردند.»
امروز، آماندا، ۳۰ ساله، در آیداهو زندگی میکند و برای یک رویداد مهم دیگر لحظه شماری میکند: عروسیاش! او عاشق پیادهروی با نامزدش، دنی، است و هنوز هم با اعضای تیم مراقبتش و خانواده بینگهام پیام رد و بدل میکند. او میگوید: «من برای فصل بعدی زندگی هیجانزدهام و امیدوارم بچهدار شوم.»
از آنجایی که خانواده آماندا قدردان مراقبتی بودند که از او دریافت کردند، برای حمایت از تحقیقات پیوند اعضا در بیمارستان کودکان پاکارد، هدیهای اهدا کردند. اکنون در دهمین سالگرد پیوند آماندا، لیزا امیدوار است سایر اهداکنندگان نیز به آنها بپیوندند.
لیزا میگوید: «با رسیدن به این نقطه عطف، آینده واقعاً روشن است!»
