فیستا ادوکاتیوا: خدمت به لاتین تبارهای دارای معلولیت رشدی به مدت نزدیک به ۴۰ سال

در اواسط دهه ۱۹۷۰، ایرن مارتینز، معلم قدیمی زبان اسپانیایی، از یکی از دوستانش دعوتنامه شامی دریافت کرد که زندگی‌اش را تغییر داد.

جو سانچز، شوهر دوستش، مدیر اجرایی یکی از مراکز منطقه‌ای کالیفرنیا بود که در سال ۱۹۶۶ برای خدمت به افراد دارای معلولیت‌های رشدی و خانواده‌هایشان تأسیس شد. آن شب هنگام شام، گفتگویی با سانچز توجه مارتینز را جلب کرد. «این ترکیبی از حرف‌های او و... بود.» چگونه مارتینز می‌گوید: «او این را گفت - او تعهد عمیقی به کاری که انجام می‌داد داشت.» کمی بعد، او درخواست داد و به عنوان مشاور در مرکز منطقه‌ای شرق لس‌آنجلس استخدام شد. او می‌گوید: «از همان روز اول، کاملاً مناسب بود. من عاشق کاری بودم که انجام می‌دادم.»

در آن زمان، کارکنان مرکز متوجه شده بودند که خانواده‌های غیرانگلیسی‌زبان به اندازه خانواده‌های انگلیسی‌زبان از خدمات مرکز منطقه‌ای بهره‌مند نمی‌شوند. مارتینز، به عنوان یکی از اولین سخنرانان اسپانیایی زبان در میان کارکنان، کارگاهی را برای آگاه‌سازی خانواده‌های لاتین تبار در مورد خدمات مرکز منطقه‌ای ترتیب داد. مارتینز در توصیف اولین رویداد اطلاع‌رسانی خود می‌گوید: «از هر طرف آدم‌های مختلفی بودند. والدین با یکدیگر صحبت می‌کردند و خبر به مراکز منطقه‌ای دیگر می‌رسید. همه چیز شروع به افزایش کرد.»

تا سال ۱۹۷۸، آن گلوله برفی به یک سازمان مستقل به نام فیستا ادوکاتیوا ("مهمانی آموزشی")، که توسط مرکز منطقه‌ای شرق لس‌آنجلس تأسیس شد. این سازمان یکی از اولین سازمان‌های کشور بود که به خانواده‌های لاتین تبار دارای فرزندان دارای معلولیت‌های رشدی خدمت‌رسانی می‌کرد. مفهوم "مهمانی" از این واقعیت ناشی می‌شود که خانواده‌های لاتین تبار به اطلاعاتی که در محیط‌های غیررسمی و آشنا، مانند خانه‌های دیگر خانواده‌ها، ارائه می‌شود، نسبت به دفاتر آژانس، واکنش بهتری نشان می‌دهند. مارتینز به عنوان یکی از اعضای اصلی هیئت مدیره فیستا خدمت کرد و از سال ۱۹۹۸ به عنوان مدیر اجرایی، رهبری این سازمان را بر عهده داشته است.

[[{"fid":"2716","view_mode":"wysiwyg","fields":{"format":"wysiwyg","field_file_image_alt_text[und][0][value]":false,"field_file_image_title_text[und][0][value]":false,"field_file_image_caption[und][0][value]":"","field_file_image_source[und][0][value]":""},"type":"media","field_deltas": {“1”:{“format”:”wysiwyg”,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:false,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:false,”field_file_image_caption[und][0][value]”:””,”field_file_image_source[und][0][value]”:””}},”link_text”:null,”attributes”:{“height”:601,”width”:720,”style”:”width: 300px; height: 250px; margin-left: 10px; margin-right: 10px; float: right;”,”class”:”media-element file-wysiwyg”,”data-delta”:”1″}}]]تقریباً ۴۰ سال پس از تأسیس، دفتر مرکزی فیستا در لینکلن هایتس، محله ای عمدتاً لاتین تبار و آسیایی تبار در شرق لس آنجلس، در دفتری بالای یک مرکز خرید کوچک باقی مانده است. تابلوهایی در سراسر ساختمان به زبان های انگلیسی، اسپانیایی، چینی و ویتنامی چاپ شده اند. امروزه، فیستا ادوکاتیوا بزرگترین سازمان غیرانتفاعی کالیفرنیا است که به خانواده های لاتین تبار دارای فرزندان دارای نیازهای ویژه خدمت رسانی می کند. فیستا هشت هماهنگ کننده والدین در بین کارکنان و بیش از ۳۰ داوطلب مستقر در دفاتر خود در لس آنجلس، اورنج کانتی، ریورساید، سن برناردینو و سن خوزه دارد. این سازمان با مشتریان لاتین تبار در ۱۰ مرکز از ۲۱ مرکز منطقه ای ایالت همکاری می کند. بودجه این سازمان از مراکز منطقه ای و همچنین حمایت های مالی از رویدادها تأمین می شود.

برنامه‌های فیستا شامل کنفرانس‌های خانوادگی در سراسر ایالت است که هزاران شرکت‌کننده را جذب می‌کند، یک برنامه آموزشی اوتیسم برای والدین و همکاری با یک سازمان چینی-آمریکایی همتای آن که والدین را در زمینه حمایت از آموزش ویژه آموزش می‌دهد. علاوه بر این، اعضای کارکنان به طور منظم «فیستا فامیلی» («مهمانی‌های خانوادگی») را در خانه‌های خانواده‌ها ترتیب می‌دهند تا در مورد موضوعاتی مانند واجد شرایط بودن برای آموزش ویژه و دسترسی به خدمات مرکز منطقه‌ای بحث کنند. این رویدادهای ترویجی که به زبان اسپانیایی برگزار می‌شوند و شامل غذا و موسیقی هستند، در محیط‌های امن و راحت به تمام خانواده‌ها می‌رسند. مارتینز می‌گوید: «مهاجران دانش بسیار زیادی دارند، اما ساختارهای ما همیشه با آنها سازگار نیست. مثل این است که یک سی‌دی داشته باشید اما تنها چیزی که دارید یک پخش‌کننده کاست باشد. فیستا فامیلی‌ها از خود خانواده‌ها می‌آیند - آنها ارگانیک هستند.»

برای دسترسی به خانواده‌های لاتین که ممکن است از خدمات آنها بهره‌مند شوند، فیستا از طیف وسیعی از استراتژی‌های ارتباطی متناسب با فرهنگ، از جمله یک برنامه گفتگوی رادیویی، کارگاه‌های آموزشی در مدارس، کتابخانه‌ها و مراکز اجتماعی، یک خبرنامه ایمیلی ماهانه و از آنجا که بسیاری از خانواده‌ها از ایمیل استفاده نمی‌کنند، از پیامک‌های واتس‌اپ و تماس‌های تلفنی که صدای ضبط شده‌ای در مورد رویدادهای آینده آنها پخش می‌کند، استفاده می‌کند.

مارتینز ۷۴ ساله، پس از ۱۹ سال سکانداری، به زودی به دنبال جانشینی برای هدایت فیستا در دهه چهارم فعالیتش خواهد بود. رویای او برای این سازمان، منعکس کننده رویاهایی است که بسیاری از والدین فیستا برای فرزندانشان دارند. او می‌گوید: «فیستا فرزند من است. و من نمی‌خواهم به من متکی باشد. می‌خواهم مستقل باشد.»