مرکز بازسازیشدهی بیمارستان کودکان پاکارد، مراقبتهای سطح بالایی را برای مادران و نوزادان ارائه خواهد داد.
«انسون یک پسر کوچولوی فوقالعاده شاد و کنجکاو است. او عاشق بودن در کنار مردم است.» – شرلی، مادر انسون
وقتی کیسه آبش تنها ۲۴ هفته پس از بارداری پاره شد، شرلی پریشان و گیج بود. او به همراه همسرش، جیسون، از خانهشان در منطقه خلیج سانفرانسیسکو، به بیمارستان کودکان لوسیل پاکارد در استنفورد شتافت. شرلی میگوید: «ما همیشه قصد داشتیم به استنفورد برویم چون به مردم اعتماد داشتیم - میدانستیم پزشکان واقعاً بااستعداد هستند.»
شرلی در اتاق مخصوص مادران پرخطر در بخش زایمان بستری شد، جایی که تیم مراقبت از او سعی کردند نوزادش را تا حد امکان در رحم نگه دارند. تقریباً دو سال بعد، او به وضوح پرستارانی را که در آن مدت از خانوادهاش مراقبت میکردند، به یاد میآورد. او میگوید: «سه شب اول، همان پرستار فوقالعاده به ما سر میزد و ما را آرام میکرد. و یک پرستار روزانه داشتیم که سبکش بسیار متفاوت بود - او رک و صریح بود - اما فوقالعاده مفید و اطمینانبخش بود.»
شرلی که به مراقبتهایش اطمینان داشت اما نگران بود که هر لحظه ممکن است زایمان زودرس شروع شود، حضور در بخش زایمان معمولی، در میان مادران و نوزادان سالمشان را دشوار یافت. او شش هفتهای را که در آنجا گذراند، به یاد میآورد: «شنیدن گریه نوزادان از نظر احساسی بسیار تحریککننده بود.»
خوشبختانه، یک پروژه جدید و جاهطلبانه، ساختمان اصلی بیمارستان کودکان پاکارد، معروف به ساختمان غربی، را متحول خواهد کرد تا نیازهای مادران باردار، در حال زایمان و مادران جدیدی مانند شرلی، و همچنین نوزادانی که به مراقبتهای تخصصی نیاز دارند را بهتر برآورده کند. یکی از پیشرفتهای کلیدی، یک واحد اختصاصی پیش از زایمان با نه اتاق خصوصی مخصوص مادرانی با بارداری پرخطر است.
این ساختمان همچنین دارای اتاقهای زایمان ارتقا یافته، اتاقهای مراقبت ویژه نوزادان (NICU)، اتاقهای زایمان خصوصی پس از زایمان و سه اتاق عمل سزارین پیشرفته خواهد بود. افزایش اندازه واحد زایمان، امکان ۲۰ درصد زایمان بیشتر را برای خدمترسانی بهتر به مادران جامعه فراهم میکند.
شرلی میگوید: «خیلی خوشحالم که خانوادههای دیگر هم این فضا را خواهند داشت. وقتی در موقعیتی مانند ما هستید، [محیط فیزیکی] واقعاً تفاوت ایجاد میکند. شما هر روز و هر ساعت آنجا هستید و باید احساس راحتی کنید. مخصوصاً برای خانوادههایی که برای رسیدن به [بیمارستان کودکان پاکارد] سفر کردهاند.» ساختمان غربی بازسازیشده همچنین تجربه بهتری را برای والدین و نوزادان پس از زایمان ارائه میدهد. پنجاه و یک اتاق خصوصی پس از زایمان، فضای کافی برای مادر و شریک زندگیاش در اتاق با نوزادشان خواهد داشت و پیوند عاطفی را در این زمان حیاتی تسهیل میکند. دکتر لنس پرینس، استاد نوزادان و رئیس بخش پزشکی نوزادان و رشد در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد میگوید: «وقتی 30 سال پیش برای اولین بار افتتاح شدیم، این مرکز پیشرفته بود - اما زیرساختها به سادگی با مراقبتهای مدرن و نوآورانهای که امروز ارائه میدهیم، همگام نبوده است. ما هیجانزدهایم که فضای جدیدی برای تقویت مراقبتهای نجاتبخشی که میتواند برای بارداریها و زایمانهای پیچیده ضروری باشد، خواهیم داشت.»
بخش مراقبتهای ویژه نوزادان (NICU) نیز کاملاً بازسازی خواهد شد تا به جای واحد روباز فعلی که معمولاً پر از والدین، نوزادان و کارکنان است و هیچ امکانی برای اقامت شبانه والدین در کنار فرزندشان ندارد، دارای اتاقهای خصوصی باشد.
پرینس، که به عنوان مدیر مشترک مرکز خدمات بارداری و نوزاد جانسون نیز فعالیت میکند، میگوید: «مهم است که بخش مراقبتهای ویژه نوزادان (NICU) تا حد امکان «شبیه رحم» باشد - به هر حال، این نوزادان نارس باید در رحم باشند!» او خاطرنشان میکند که تغییر به اتاقهای خصوصی «خطر عفونت برای سیستم ایمنی نابالغ نوزادان را کاهش میدهد و صداهای بلند و آزاردهنده، مانند صداهای آلارمها و فضاهای شلوغ را از بین میبرد.» آنسون، کودک نوپای شرلی، پس از زایمان سزارین در تنها 30 هفته، 10 هفته را در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان گذراند. او به یاد میآورد: «تیم مراقبت بسیار مراقب بود و ما با تماشای آنها یاد گرفتیم که چگونه از آنسون مراقبت کنیم. رتبهبندی US News & World Report در واقع زمانی منتشر شد که او در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان بود و برای من بسیار مهم بود که بدانم او در بهترین جای ممکن قرار دارد.» بیمارستان کودکان پاکارد در سالهای 2021-2022 در بین برترین بیمارستانهای کشور برای نوزادان قرار گرفت.
شرلی میگوید با این حال، شرایط تنگ و بسته، تجربهای نه چندان ایدهآل در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان (NICU) ایجاد میکرد. «اگر نگران این نبودم که سر راهش باشم، بیشتر نوزادم را بغل میکردم.» و او میگوید با حریم خصوصی بیشتر، به خصوص وقتی پسرش تازه یاد میگرفت که به سینه بچسبد، کمتر در مورد شیردهی احساس خجالت میکرد. آمارها مزایای اتاقهای خصوصی را برای خانوادههای جدید، به ویژه برای نوزادان بخش مراقبتهای ویژه نوزادان، تأیید میکنند. علاوه بر کاهش میزان مرگ و میر این کوچولوهای آسیبپذیر، مزایای آن شامل کوتاهتر شدن مدت بستری در بیمارستان، افزایش مشارکت والدین و موفقیت بهتر در شیردهی است.
تحقیقات پیشگام
این فضای متحولشده، فراتر از ارتقای مراقبت از بیمار، بستری برای تحقیق خواهد بود. بیمارستان کودکان پاکارد از قبل به خاطر نوآوریهای نجاتبخش خود شناخته شده است، نوآوریهایی که بر مراقبت از مادران و نوزادان در سراسر ایالت و فراتر از آن تأثیر گذاشته است.
«پتانسیلهای زیادی در افق وجود دارد و این فضای بالینی در سطح جهانی به شکوفا شدن آنها کمک خواهد کرد.»
دکتر یاسر السید
یاسر السید، پزشک متخصص زنان و زایمان در بیمارستان کودکان پاکارد و مدیر مشترک مرکز خدمات بارداری و نوزاد جانسون، میگوید: «با مرکز پزشکی مادر و جنین دانلیوی برای کشف، نوآوری و تأثیر بالینی، ما به طور منحصر به فردی در موقعیت پیشرفت علم مادر و جنین به شکلی بیسابقه قرار داریم. ما از پیچیدهترین زنان باردار از نظر پزشکی و جراحی مراقبت میکنیم و در درمانهای جدید جنینی پیشگام هستیم. پتانسیل بسیار زیادی در افق وجود دارد و این فضای بالینی در سطح جهانی به شکوفایی آن کمک خواهد کرد.»
مثال دیگر، کاری است که مرکز تحقیقات نوزادان نارس از طریق دو برنامه اطلاعرسانی در سطح ایالت که در بیمارستان کودکان پاکارد راهاندازی شده است، انجام میدهد. دکتر دیوید کی. استیونسون، استاد اطفال، دکتر هارولد کی. فابر، رئیس دانشکده بهداشت مادر و کودک و استاد محترم زنان و زایمان میگوید: «ما قبلاً با موفقیت میزان سزارین را در بین مادران سالم در سراسر ایالت کاهش دادهایم و ابتکارات ما به عنوان یک مدل ملی مورد استفاده قرار میگیرد.»
استیونسون به تلاشهای فعلی برای کاهش میزان پرهاکلامپسی و کمخونی، که به طور نامتناسبی بر زنان آفریقایی-آمریکایی تأثیر میگذارد، و همچنین کار بر روی یک آزمایش خون ساده که میتواند زایمان زودرس را پیشبینی کند، اشاره میکند - پیشرفتی که او آن را یک تغییر دهنده بازی مینامد. استیونسون میگوید: «این مرکز جدید از برنامه تحقیقاتی باورنکردنی ما پشتیبانی خواهد کرد که اکتشافاتی را هدایت میکند که بر مراقبت از بیمار در سراسر جهان تأثیر میگذارند.» این پروژه ساختمانی بلندپروازانه به صورت مرحلهای انجام خواهد شد. واحدهای جدید پس از تکمیل، برای بیماران باز خواهند شد و به بیمارستان اجازه میدهند بدون وقفه به خدمترسانی به جامعه ادامه دهد. بیمارستان کودکان پاکارد یک شبکه ایمنی حیاتی برای مادران و نوزادان در جامعه است. تقریباً 40 درصد از بیماران بیمارستان به بیمه عمومی متکی هستند.
بخش مراقبتهای ویژه نوزادان (NICU) یکی از اولین بخشهایی خواهد بود که ساخت آن آغاز میشود، با این امید که خانوادهها اولین واحدهای جدید را در سال ۲۰۲۵ در آن مستقر شوند. متعاقباً، مادران پرخطر فضای خصوصی خود را خواهند داشت. بخش زایمان و وضع حمل ارتقا یافته، یک واحد زایمان جدید پس از زایمان و چهارمین و آخرین بخش NICU، تحول فضا را در سالهای آینده تکمیل خواهند کرد.
نقش نیکوکاری
این پروژه بلندپروازانه بدون حمایت خیرخواهانه اعضای جامعه غیرممکن خواهد بود. تا به امروز، خانواده دانلیوی و بنیاد دیوید و لوسیل پاکارد هدایای اولیه قابل توجهی را برای حمایت از این پروژه اهدا کردهاند.
حمایت بیشتر اهداکنندگان در هر سطحی، این قدرت را دارد که پروژه را به خط پایان برساند و امکانات، مراقبتها و نتایج بهداشتی برجستهای را که همه مادران و نوزادان شایسته آن هستند، ارائه دهد.
شرلی میگوید: «میدانم این فضاها چقدر برای مادران و خانوادهها معنی خواهند داشت. من هم تشویق شدهام که راههایی برای جبران پیدا کنم - شاید نه مبالغ هنگفتی مثل این، اما کم کم و در طول زمان.»
چگونه میتوانید کمک کنید
به ما بپیوندید تا خانههایمان را برای مادران و نوزادان از نو بسازیم!
هدایایی در هر اندازهای به تحقق این امکانات در سطح جهانی کمک خواهد کرد.
برای اطلاعات بیشتر در مورد فرصتهای نامگذاری، با سارا کالینز تماس بگیرید. Sarah.Collins@lpfch.org یا (650) 736-1243.


