پرش به محتوا
Child sitting on bike, smiling at camera.

 

در ۱۸ ماهگی، آرون از نظر قد در صدک ۷۵ قرار داشت، اما از نظر وزن فقط در صدک ۵ بود. مادرش، بریتانی، فکر می‌کرد غذاهای پرچرب مانند کره بادام زمینی ممکن است به او در افزایش وزن کمک کند، اما به نظر می‌رسید که کودک نوپا از آن متنفر است. سپس، وقتی آرون کمی بزرگتر شد و به او یک گرانولا بار داده شد، او در مورد خارش گلو و سپس استفراغ صحبت کرد. سوءظن بریتانی بدتر شد.

او و همسرش از آرون آزمایش آلرژی غذایی گرفتند و همانطور که انتظار می‌رفت، نتیجه آزمایش او برای آلرژی به آجیل، به خصوص پسته، مثبت بود.

بریتانی هر کاری از دستش بر می‌آمد انجام داد تا پسرش را از واکنش‌های تهدیدکننده زندگی محافظت کند. او یک مهدکودک بدون آجیل پیدا کرد. او کاپ‌کیک‌ها را در فریزر گذاشت تا آرون بتواند در جشن‌ها شرکت کند. با این حال، ترس مداوم وجود داشت. آرون یک کودک ۴ ساله عادی و فعال بود که مستعد رفتارهای تکانشی بود و هر وقت خوراکی‌هایی پیدا می‌کرد، دزدکی می‌خورد.

چطور می‌توانستند آرون را در امان نگه دارند، اما همچنان او را تشویق کنند که تجربیات عادی دوران کودکی را داشته باشد؟

شوهر بریتانی، به عنوان فارغ‌التحصیل استنفورد، از تحقیقاتی که با حمایت مالی خیرین در حال انجام بود، برای یافتن راه‌حلی برای کودکان و بزرگسالان مبتلا به آلرژی‌های غذایی شدید، آگاه بود. خانواده، ثبت‌نام آرون در یک کارآزمایی بالینی را بررسی کردند. این یک تعهد بزرگ بود - آنها باید هر دو هفته یکبار، سه تا چهار ساعت از خانه‌شان در شمال ساکرامنتو تا مرکز تحقیقات آلرژی و آسم شان ان. پارکر در مانتین ویو رانندگی می‌کردند. وقتی به بیمارستان رسیدند، دریافت درمان آسان نبود. آرون مجبور بود مقدار کمی از غذاهایی را که به آنها حساسیت داشت، بخورد و مضطرب بود.

بریتانی به یاد می‌آورد: «پرستاران کلینیک فوق‌العاده بودند. خیلی سخت بود و آنها در هر مرحله از مسیر به ما کمک کردند.»

مواقعی بود که به نظر می‌رسید باید تسلیم شوند، اما تیم مرکز تحقیقات آلرژی و آسم شان ان. پارکر آنجا بودند تا بریتانی را تشویق کنند و آرون را در مسیر درست نگه دارند. پس از دو سال، نتایج شگفت‌انگیز بود. آرون می‌توانست بدون هیچ واکنشی در معرض آلرژن‌هایش قرار گیرد. خانواده می‌توانستند به زندگی با آزادی بیشتر و ترس کمتر بازگردند. امروز آرون ۷ ساله کودکی شاد و اجتماعی است که آینده‌ای روشن در پیش دارد.

بریتانی می‌گوید: «او عاشق کتاب‌های مصور است و حتی کتاب‌های خودش را نقاشی می‌کند. او الان در جوجیتسو کار می‌کند و خیلی سرش شلوغ است.»

با تشکر از حمایت شما از مرکز تحقیقات آلرژی و آسم شان ان. پارکر در دانشگاه استنفورد، کودکان بیشتری مانند آرون این شانس را خواهند داشت که بر آلرژی‌های خود غلبه کنند و از زندگی خود نهایت استفاده را ببرند.

آرون یک اسکمپر است.

همین امروز در هشتمین دوره مسابقات تابستانی ثبت نام کنید روز یکشنبه، ۲۴ ژوئن ۲۰۱۸، و از مراقبت، آسایش و درمان کودکان بیشتری مانند آرون حمایت کنید.