پرش به محتوا

کاترین کینگ، که بیش از 30،000 نفر او را می‌شناسند فیسبوک کاترین شجاع، که از پیروانش بود، در ۲ ژوئن ۲۰۱۵ به گلیومای منتشر پونتین ذاتی (DIPG) مبتلا شد. DIPG توموری در ساقه مغز است که در امتداد سلول‌های عصبی مغز رشد می‌کند و تومور را غیرقابل جراحی می‌کند. DIPG نرخ بقای 0% دارد؛ میانگین نرخ بقای کودکان مبتلا به DIPG نه ماه است. کاترین پس از ۱۲ ماه مبارزه شجاعانه، در ۶ ژوئن ۲۰۱۶ درگذشت. والدین او، جیمی و دیوید، تصمیم گرفتند مغز و تومور مغزی او را به میشل مونیه-دیسروث، MD، PhD، استادیار مغز و اعصاب در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد اهدا کنند. دکتر مونیه-دیسروث یک محقق مشهور جهانی در زمینه DIPG است که به دنبال یافتن درمان‌های بهتر برای کودکان مبتلا به DIPG و همچنین جستجوی درمانی برای این بیماری ویرانگر است.  

جیمی و دیوید اخیراً برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تحقیقات DIPG و اهدای بافت تومور و مشاهده سلول‌های تومور کاترین در حال رشد در فلاسک‌های تخصصی در آزمایشگاه دکتر مونیه-دیزروت، به ملاقات دکتر مونیه-دیزروت رفتند. لیبی کرانز، یکی از بنیانگذاران Unravel Pediatric Cancer، یک سازمان غیرانتفاعی که برای گسترش دانش در مورد واقعیت‌های تلخ سرطان کودکان و تأثیر مخرب کمبود بودجه تحقیقاتی تلاش می‌کند، به جیمی و دیوید پیوست. لیبی یک مدافع خستگی‌ناپذیر است که برای تحقیقات DIPG و آگاهی از این بیماری، کمک مالی جمع‌آوری می‌کند.  

پس از آشنایی با چندین پروژه تحقیقاتی که دکتر مونیه-دیسروت رهبری می‌کند، خانواده سلطنتی درباره اهدای بافت تومور پرسیدند. دکتر مونیه-دیسروت با آنها در میان گذاشت که بافت تومورهای اهدایی برای تحقیقات علمی را می‌توان از جهات مختلفی مورد مطالعه قرار داد و فقط برای توسعه رده‌های سلولی تومور استفاده نمی‌شود. در واقع، درصد بسیار کمی از بافت تومور DIPG اهدایی در واقع رشد می‌کند و به یک رده سلولی تبدیل می‌شود. دکتر مونیه-دیسروت تأکید کرد که کاربردهای بسیار دیگری برای بافت تومور اهدایی وجود دارد. محققان می‌توانند سلول‌ها را زیر میکروسکوپ بررسی کنند تا درباره ساختار سلول‌های DIPG اطلاعات بیشتری کسب کنند. DNA و RNA از کل تومور و سلول‌های منفرد را می‌توان برای ارائه اطلاعات ژنتیکی توالی‌یابی کرد. بافت تومور همچنین می‌تواند در آینده برای مطالعه بیشتر به روش‌هایی که ممکن است امروز حتی به ذهن خطور نکرده باشد، در یک بانک بافت ذخیره شود. همه این روش‌های مطالعه بافت تومور به محققان کمک می‌کند تا درباره DIPG اطلاعات بیشتری کسب کنند و می‌توانند به بهبود درمان DIPG کمک کنند.  

بالاخره وقت آن رسیده بود که جیمی و دیوید سلول‌هایی را که اکنون در آزمایشگاه دکتر مونیه-دیسروث از تومور DIPG کاترین در حال رشد هستند، ببینند. این یک زمان احساسی بود، اما پادشاهان از این واقعیت که کاترین از طریق تحقیقات DIPG به تأثیرگذاری بر جهان ادامه خواهد داد، دلگرم شدند. آنها امید دارند که میراث کاترین به درمان بهتر برای سایر کودکان مبتلا به DIPG و در نهایت، به یک درمان قطعی کمک کند.

برای حمایت از تحقیقات مهم دکتر مونیه-دیسروت در DIPG و به افتخار کاترین، لطفاً از [اینجا/اینجا/اینجا/اینجا] دیدن کنید my.supportlpch.org/fundraise?fcid=747343.