پرش به محتوا

کودکانی که نیاز به بستری طولانی مدت در بخش‌های مراقبت ویژه کودکان (PICU) دارند، نسبت به سایر بیماران، میزان خطاهای پزشکی، عوارض و مرگ و میر بالاتری دارند. این امر اغلب به دلیل تغییر مکرر شیفت‌های کاری ارائه دهندگان خدمات درمانی است که می‌تواند منجر به چالش‌های مراقبتی و ارتباطی پراکنده شود. بستری‌های طولانی مدت در بیمارستان باعث ایجاد موانع و استرس برای همه افراد درگیر - بیماران، خانواده‌ها، ارائه دهندگان خدمات درمانی و مؤسسات - می‌شود. به عنوان مثال، خانواده‌ها ممکن است به دلیل این تجربه با انزوای اجتماعی و بار مالی مواجه شوند.

تا به امروز هیچ شیوه استاندارد مورد توافقی برای تضمین تداوم مراقبت از بیماران بستری طولانی مدت وجود نداشته است. استراتژی‌های موجود به دلیل اینکه در هر موسسه به طور متفاوتی انجام می‌شوند و ممکن است به طور دقیق ارزیابی نشده باشند، کمتر مورد استفاده و مطالعه قرار گرفته‌اند. یک هیئت چند رشته‌ای متشکل از والدین کودکانی که مدت طولانی در بخش‌های مراقبت‌های ویژه کودکان بستری بوده‌اند و متخصصانی که از کودکانی با پیچیدگی‌های پزشکی مراقبت می‌کنند، استانداردهای اجماع تداوم بخش‌های مراقبت‌های ویژه کودکان بستری را تدوین کردند. این استانداردها راهنمایی‌های عملی برای بیمارستان‌ها و ارائه دهندگان خدمات ارائه می‌دهند و توسط انجمن پزشکی مراقبت‌های ویژه تأیید شده‌اند.