پرش به محتوا

اصلاحات ملی و ایالتی در ارائه مراقبت‌های بهداشتی - که عمدتاً برای بهبود مراقبت از سالمندان آمریکایی طراحی شده است - ممکن است ناخواسته نابرابری‌های بهداشتی را برای جوان‌ترین آمریکایی‌ها تشدید کند. این خطر هیچ جا بیشتر از کودکانی با شرایط پیچیده سلامتی که در فقر یا نزدیک به آن زندگی می‌کنند، نیست.

خدمات کودکان کالیفرنیا (CCS)، که به طور خاص برای ارائه مراقبت‌های فوق تخصصی با کیفیت بالا و هماهنگی مراقبت برای این کودکان طراحی شده است، از بودجه فدرال بیمه سلامت عمومی (Medicaid، CHIP) و بودجه تکمیلی سلامت (عنوان V قانون تأمین اجتماعی) برای خدمت رسانی به بیش از ۱۵۰،۰۰۰ کودک در کالیفرنیا که واجد این معیارها هستند، استفاده می‌کند.

در مرکز نتایج سیاست‌ها و پیشگیری استنفورد، ما متعهد به ارائه تحلیل‌های دقیق و شفاف از برنامه CCS هستیم تا به سیاست‌گذاران، پزشکان و خانواده‌ها در تلاش‌هایشان برای بهبود کیفیت و کارایی مراقبت از این جمعیت آسیب‌پذیر کمک کنیم. ما این تحقیق را با همکاری برنامه CCS کالیفرنیا و همچنین سایر ذینفعان ایالتی دنبال می‌کنیم. با استفاده از پایگاه‌های داده اداری CCS، ما الگوهای تغییرپذیری در ثبت‌نام در برنامه، استفاده از مراقبت‌های بهداشتی و هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی را کشف کرده‌ایم - که همه آنها با رهبران برنامه به اشتراک گذاشته شده و همچنان به تصمیم‌گیری‌های برنامه‌ریزی آنها کمک می‌کند.

علاوه بر داده‌های ثبت‌نام در دسترس قرار گرفت ما همچنان به همکاری با شرکای ایالتی خود ادامه می‌دهیم تا تحلیل‌های دقیق‌تر دیگری را بررسی کنیم تا به سؤالات خاص‌تری پاسخ دهیم. این سؤالات عبارتند از: الگوهای منحصر به فرد استفاده از مراقبت توسط معدود کودکانی (10 درصد) که CCS بخش عمده بودجه خود را صرف آنها می‌کند، چیست؟ بار متفاوت بیماری‌های مزمن مادرزادی و اکتسابی بر سیستم مراقبت‌های بهداشتی ایالت چیست؟ این الگوها در مورد فرصت‌های بهبود کیفیت ارائه مراقبت چه می‌گویند؟ آنها در مورد فرصت‌های بهبود ارزش یا کارایی مراقبت چه می‌گویند؟ آیا تغییرات قابل توجهی در استفاده از مراقبت توسط کودکانی با تشخیص‌های خاص وجود دارد که برای آنها شاخص‌های کیفیت ملی تعیین شده‌ای وجود داشته باشد؟

امیدواریم به زودی به این سوالات پاسخ دهیم. لطفا با ما تماس بگیرید. leesanders@stanford.edu با هرگونه سوال یا توصیه‌ای برای این تحقیق. هدف ما حفظ ارتباط بالینی و سیاستی آن برای اقدامات در دنیای واقعی است.